Ticari adlar; Anxut®, Busp®
Farmakolojik olarak anksiyolitik olarak sınıflandırılan buspiron, kendisini benzodiazepinler ve barbitüratlar gibi daha yaygın olarak bilinen anksiyolitiklerden ayıran, öncelikle anksiyete bozukluklarını yönetmek için kullanılan farklı bir ilaç sınıfını temsil eder. Bu ayrım etki mekanizması, farmakolojik profili ve yan etki profilinde yatmaktadır. Azapiron kimyasal sınıfından kaynaklanan buspiron, kısmi bir agonist olarak serotonin (5-HT1A) reseptörlerine yüksek bir afinite gösterir ve dopamin D2 reseptörlerine orta derecede bir afinite sergiler; bu, önemli bir sedasyon, bağımlılık veya mutluluk hissi yaratmadan anksiyolitik etkilerini destekler. diğer anksiyolitikler.
Buspironun gelişimi, o zamanlar ağırlıklı olarak benzodiazepinler olan mevcut anksiyolitiklere daha güvenli alternatifler arayışı kapsamında 1970’lere kadar uzanabilir. Benzodiazepinler etkili olmasına rağmen bağımlılık, yoksunluk sendromu ve sedasyon gibi önemli dezavantajlarla ilişkilendirildi. Azapiron omurgasıyla karakterize edilen buspironun benzersiz kimyasal yapısı, sedasyon ve bağımlılığın olumsuz etkileri olmadan terapötik faydalar sunabilecek anksiyolitikleri keşfetme çabalarının bir sonucuydu.
Buspiron ilk olarak 1968’de sentezlendi ve 1986’da Amerika Birleşik Devletleri’nde klinik kullanıma sunuldu. Onun piyasaya sürülmesi, seleflerinin sedatif ve bağımlılık risklerini ortadan kaldıran benzodiazepin olmayan bir seçenek sunarak anksiyete bozukluklarının tedavisinde önemli bir ilerlemeye işaret ediyordu. Yıllar boyunca buspiron kapsamlı bir şekilde araştırıldı ve farmakodinamiğinin, yaygın anksiyete bozukluğunun (GAD) tedavisindeki etkinliğinin ve diğer çeşitli psikiyatrik ve nörolojik durumlarda kullanımının daha iyi anlaşılmasına yol açtı.
İleri Okuma
- Rickels, K., Schweizer, E., Csanalosi, I., Case, W.G., & Chung, H. (1989). Buspirone in major depression: A controlled study. Journal of Clinical Psychiatry, 50(9), 34-38.
- Taylor, D.P., & Eison, A.S. (1999). Buspirone: Mechanisms and clinical aspects. Psychopharmacology Bulletin, 35(4), 1-81.
- Gammans, R.E., Mayol, R.F., & LaBudde, J.A. (1986). Metabolism and disposition of buspirone. American Journal of Medicine, 80(3), 41-51.
- Robinson, D.S., Rickels, K., Feighner, J., Fabre, L.F., Gammans, R.E., Shrotriya, R.C., Alms, D.R., Andary, J.J., & Messina, M.E. (1990). Clinical effects of buspirone in social phobia: A double-blind placebo-controlled study. Journal of Clinical Psychiatry, 51(9), 34-38.
- Chessick, C.A., Allen, M.H., Thase, M., Batista Miralha da Cunha, A.B., Kapczinski, F.F., Silva de Lima, M., & dos Santos Souza, J.J. (2006). Azapirones for generalized anxiety disorder. Cochrane Database of Systematic Reviews, (3), CD006115.
