Latincedeki de- (“olumsuz ön eki”) + facere (“yapmak”) →defectus → (geçmiş zamanda çekimi) → deficere (“Başarısız olmak, eksiklik, kelimenin tam anlamıyla ‘yapmamak”) → defectus (“başırsızlık, eksiklik”) → defaicte yoluyla dilimize geçmiştir. Anlamları;
- Bir arıza veya kusur. hata
- Herhangi bir şeyin eksik kaldığı miktar,
- (matematik) Bir figürün veya miktarın istendiği veya eksik olduğu kısım.