Sinonim: externus.
Latincede exter (“dışarıya, dışarısı”) kelimesinden türemiştir.
| Sayı | Tekil | Çoğul | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hal/Cinsiyet | Maskülen | Feminen | Nötr | Maskülen | Feminen | Nötr | |
| nominatif | externus | externa | externum | externī | externae | externa | |
| genitif | externī | externae | externī | externōrum | externārum | externōrum | |
| datif | externō | externō | externīs | ||||
| akusatif | externum | externam | externum | externōs | externās | externa | |
| ablatif | externō | externā | externō | externīs | |||
| vokatif | externe | externa | externum | externī | externae | externa | |
Anlamları:
- Dışarı, dışarıda.
- Yabancı
- istemli anlamına da gelir.
External (sin: Eksternal); Dışa ait olan anlamına gelir.
