Latincedeki flectō (“ben bükerim, kıvırırım”)’dan türemiştir. İsim olarak anlamları:
- Bir bükme, eğme, döndürme, sarma,
- bir dönemeç, viraj,
- Ses tonunun değişmesi.
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| nominatif | flexiō | flexiōnēs |
| genitif | flexiōnis | flexiōnum |
| datif | flexiōnī | flexiōnibus |
| akusatif | flexiōnem | flexiōnēs |
| ablatif | flexiōne | flexiōnibus |
| vokatif | flexiō | flexiōnēs |
