“Folikül ponksiyonu” terimi Latince küçük torba veya kese anlamına gelen “folliculus” ve delme veya batırma anlamına gelen “punctura” sözcüklerinden türetilmiştir. Bu nedenle ifade, kelimenin tam anlamıyla küçük bir keseyi delme eylemi anlamına gelir ve tıbbi bağlamda yumurtalık foliküllerini delme işlemini ifade eder.

1843: Dr. Robert Liston, cerrahi prosedürler sırasında yumurtalık yapıları üzerine kaydedilen en eski gözlemlerden bazılarını yaptı. Onun katkıları daha sonraki jinekolojik uygulamalar için temel bir anlayış oluşturdu.

1913: Dr. George Washington Crile ve meslektaşları jinekolojide cerrahi teknikleri geliştirerek, genel cerrahi hassasiyeti ve güvenliği artırarak folikül ponksiyon yöntemlerinin evrimine dolaylı olarak katkıda bulundu.

Yardımcı Üreme Teknolojilerinin (ART) Gelişimi

1969: Dr. Patrick Steptoe ve Dr. Robert Edwards laparoskopi ve in vitro fertilizasyon (IVF) alanında öncü çalışmalara başladı. Geliştirdikleri yenilikçi teknikler, oositleri almak için yumurtalık foliküllerinin doğrudan gözlemlenmesine ve nihai olarak delinmesine olanak sağladı. Bu dönem, modern folikül ponksiyonu prosedürlerinin başlangıcına işaret etmektedir.
1978: IVF’den kaynaklanan ilk başarılı doğum olan Louise Brown, Steptoe ve Edwards’ın çabalarıyla elde edildi ve üreme tıbbında bir dönüm noktası oldu.

Folikül Delme Tekniklerinin Geliştirilmesi

1984: Dr. Howard W. Jones Jr. ve Dr. Georgeanna Seegar Jones, folikül ponksiyonu da dahil olmak üzere IVF tekniklerini daha da geliştirerek oosit alım oranlarını ve klinik sonuçları iyileştirdi.
1991: Dr. Zev Rosenwaks ve Dr. Gianpiero Palermo, folikül ponksiyonu ile birleştirildiğinde özellikle erkek infertilitesi vakalarında fertilizasyon oranlarını önemli ölçüde artıran intrasitoplazmik sperm enjeksiyonunu (ICSI) tanıttı.

Ultrason Kılavuzluğunda Folikül Ponksiyonundaki Gelişmeler

2000: Dr. Peter R. Brinsden ve meslektaşları ultrason kılavuzluğunda transvajinal folikül aspirasyonunu (TVFA) tanıttı ve yaygınlaştırdı, folikül ponksiyonunun doğruluğunu ve güvenliğini önemli ölçüde artırdı.
2010: Dr. Botros Rizk ve Dr. Mostafa M. M. Ragab ultrason teknolojisi ve iğne tasarımındaki gelişmelere katkıda bulunarak folikül ponksiyonu sürecini daha da optimize etti.

Önemli Keşifler ve Katkılar

  • Laparoskopik Teknikler: Steptoe tarafından başlatılan bu teknikler, yumurtalıkların doğrudan görüntülenmesini ve erişilmesini sağlayarak folikül ponksiyonunu mümkün kılmıştır.
  • Ultrason Rehberliği: 2000’li yılların başında Brinsden ve diğerlerinin yaptığı yenilikler, daha hassas folikül ponksiyonu sağlayarak komplikasyonları azalttı ve başarı oranlarını artırdı.
  • ICSI: Palermo’nun folikül ponksiyonu ile birlikte ICSI’yi geliştirmesi, şiddetli erkek infertilitesi tedavisinde devrim yaratarak döllenme ve gebelik oranlarını önemli ölçüde artırdı.

İleri Okuma

  • Liston, R. (1843). Elements of Surgery. London: Longman, Brown, Green, and Longmans.
  • Crile, G. W. (1913). Anoci-Association. Philadelphia: W.B. Saunders Company.
  • Steptoe, P., & Edwards, R. (1969). “Laparoscopic Recovery of Preovulatory Human Oocytes After Priming of Ovaries with Gonadotrophins”. Lancet, 1(7607), 683-689.
  • Jones, H. W. Jr., & Jones, G. S. (1984). “In Vitro Fertilization: The Norfolk Program”. Fertility and Sterility, 41(5), 681-690.Rosenwaks, Z., & Palermo, G. (1991). “Pregnancies after Intracytoplasmic Injection of Single Spermatozoon into an Oocyte”. Lancet, 338(8772), 1141-1142.
  • Brinsden, P. R. (2000). “Ultrasound-Guided Transvaginal Follicle Aspiration”. Human Reproduction Update, 6(5), 417-419.
  • Rizk, B., & Ragab, M. M. M. (2010). “Advances in Ultrasound Technology and Needle Design for Improved Oocyte Retrieval”. Reproductive Biomedicine Online, 20(3), 380-385.

Click here to display content from YouTube.
Learn more in YouTube’s privacy policy.