AHA wel- (“dönmek, rüzgar, tur”) –>Antik Yunancadaki εἰλέω (eiléō, “doldurmak, baskı yapmak”) —> εἰλεός (eileós, “sancı, ağrı”) kelimesinin köküdür ve “ile” bu kelimeden türemiştir.

Hal | Tekil | Çoğul |
---|---|---|
nominatif | īle | īlia |
genitif | īlis | īlium |
datif | īlī | īlibus |
akusatif | īle | īlia |
ablatif | īlī | īlibus |
vocatif | īle | īlia |
Latincede anlamı:
- (Anatomi) karnın en alt kaburgalardan kasıklara uzanan kısmı; kasık, yan
- (esas olarak çoğul, anatomi, zootomi) bağırsaklar
- (esas olarak çoğul) bir geminin göbeği veya gövdesi
- (tekil olarak) özel kısımlar, cinsel organlar
