Kromomikoz (ayrıca kromoblastomikoz olarak da bilinir), farklı dematiasöz (koyu pigmentli) mantar gruplarının neden olduğu mantar enfeksiyonu türleridir. İlgili mantar türü ve genel enfeksiyon şekli gibi bazı benzerlikleri paylaşsalar da, klinik bulgular ve histopatolojik bulgular açısından farklı sunarlar.
Etken Ajanlar: Fonsecaea pedrosoi, Cladophialophora carrionii ve Phialophora verrucosa dahil olmak üzere çeşitli dematiasöz mantar türlerinin neden olduğu.
Nedenleri ve Patogenezi
Kromomikoz, dematiasöz mantarlar adı verilen, toprakta yaşayan bir grup mantardan kaynaklanır. Bu mantarlar onlara koyu kahverengi veya siyah renk veren melanin üretirler. Mantarlar cilde küçük kesikler veya sıyrıklar yoluyla girer ve daha sonra dokuya yavaşça yayılır. Kromomikoz lezyonları tipik olarak yavaş büyür ve gelişmesi yıllar alabilir.
Bulaşma ve Enfeksiyon: Enfeksiyon tipik olarak mantarın travmatik bir şekilde deriye implantasyonu yoluyla, genellikle kırsal kesimde çalışanlarda dikenler, ağaç kıymıkları veya diğer bitki materyalleri yoluyla meydana gelir.
Klinik sunum
Kromomikoz tipik olarak ayak, el veya bacak gibi cildin açıkta kalan bir bölgesinde tek bir lezyon olarak ortaya çıkar. Lezyon küçük, ağrısız bir nodül olarak başlayabilir ve yavaş yavaş büyüyebilir. Zamanla nodül siğilli, ülserli ve kabuklu hale gelebilir. Kromomikoz lezyonları genellikle siyah veya kahverengidir ancak kırmızı, pembe veya beyaz da olabilirler.
Genellikle ekstremitelerde nodüler, tümörlü veya plak benzeri olabilen verrüköz deri lezyonları ile karakterizedir. Lezyonlar kaşıntılı veya ağrılı olabilir ve yıllar içinde yavaş yavaş büyüyebilir.
Teşhis
Kromomikoz tanısı klinik tabloya, deri kazıntılarının veya biyopsi örneklerinin mikroskobik incelemesine ve mantar kültürüne dayanır. Deri kazıntılarının veya biyopsi örneklerinin mikroskobik incelemesi, muriform hücreler adı verilen koyu kahverengi veya siyah mantar hücrelerini ortaya çıkarabilir. Mantar kültürü genellikle enfeksiyona neden olan spesifik mantar tipini tanımlamak için gereklidir.
Doku örneklerinin mikroskobik incelemesinde karakteristik sklerotik veya muriform hücreler görülür. Mantarın kültürü de teşhis için kullanılır.
Tedavi
Kromomikozun tedavisi yoktur ancak enfeksiyonun kontrol altına alınmasına ve lezyonların görünümünün iyileştirilmesine yardımcı olabilecek çeşitli tedaviler vardır. Spesifik tedavi enfeksiyonun şiddetine, lezyonların konumuna ve hastanın genel sağlık durumuna bağlıdır. Tedavi seçenekleri arasında oral antifungal ilaçlar, topikal antifungal ilaçlar ve lezyonların cerrahi eksizyonu yer alır.
Tedavi: Tedavi zor olabilir ve uzun süreli antifungal tedavi, kriyoterapi veya cerrahi eksizyonu içerebilir.
Kromoblastomikoz olarak da bilinen kromomikoz, deri ve deri altı dokusunun kronik bir mantar enfeksiyonudur. Lezyonlara karakteristik siyah veya kahverengi rengini veren melanin üreten bir grup dematiasöz mantardan kaynaklanır. Bu enfeksiyon en çok tropik ve subtropikal bölgelerde görülür, ancak dünyanın herhangi bir yerinde de ortaya çıkabilir.
prognoz
Kromomikozun prognozu genellikle iyidir, ancak enfeksiyonun tedavisi zor olabilir ve uzun süreli tedavi gerektirebilir. Erken teşhis ve tedavi edilen hastalarda prognoz daha iyidir.
- Kromomikoz için risk faktörleri arasında toprağa sık maruz kalma, kötü hijyen ve zayıflamış bir bağışıklık sistemi bulunur.
- Kromomikoz bulaşıcı değildir.
- Kromomikoz lezyonları yara izi bırakabilir ve kalıcı renk değişikliği bırakabilir.
- Enfeksiyonun ilerleyişini izlemek ve tedavinin etkili olmasını sağlamak için doktorla düzenli takip önemlidir.
Tarih
Erken Gözlemler ve Yanlış Sınıflandırma
Kromomikozun kaydedilen en eski gözlemleri, birçok doktorun tropik bölgelerde kronik deri lezyonları vakalarını belgelediği 19. yüzyılın ortalarına kadar uzanmaktadır. Bu lezyonlar başlangıçta frengi, leishmaniasis ve tüberküloz gibi çeşitli nedenlere bağlandı.
Ayrı Bir Varlık Olarak Kromomikozun Yükselişi
19. yüzyılın sonlarında Alman doktor Adolfo Lutz, kromomikoz lezyonlarının ayırt edici klinik özelliklerini ve mikroskobik özelliklerini fark etti. Etken mantarların melanin üretimini vurgulamak için “kromoblastomikoz” terimini önerdi.
Etken Mantarların Tanımlanması
20. yüzyılın başlarında Fransız dermatolog Jean-Baptiste Eugène Pierre Sabouraud, kromomikoza neden olan mantarları başarıyla kültürledi ve izole etti. Bu mantarların Fonsecaea ve Phialophora cinsine ait olduğunu belirledi ve bunlar artık dematiasöz mantarların daha geniş bir grubu altında sınıflandırılıyor.
Toprağın ve Çevresel Faktörlerin Rolü
20. yüzyılın ortalarında yapılan çalışmalar, kromomikoz ile toprağa maruz kalma arasındaki bağlantıyı ortaya koydu. Araştırmacılar, çiftçiler, işçiler ve orman işçileri gibi sık toprak teması gerektiren mesleklerde çalışan bireylerde hastalığın görülme sıklığının arttığını gözlemledi.
Tanı ve Tedavinin Gelişimi
Kromomikoz için erken teşhis yöntemleri, deri kazıntılarının ve biyopsi örneklerinin mikroskobik incelemesini içeriyordu. Ancak bu yöntemler her zaman güvenilir değildi çünkü diğer cilt hastalıklarıyla ilgili yanlış teşhislere yol açabiliyorlardı.
20. yüzyılın ortalarında kültür tekniklerinin ortaya çıkışı, daha kesin teşhis araçları sağladı. Deri lezyonlarından alınan mantarların kültürü, neden olan türlerin doğru bir şekilde tanımlanmasına olanak sağladı ve tedavi stratejilerinin uyarlanmasına yardımcı oldu.
Antifungal ilaçlar, 20. yüzyılın sonlarında kromomikoz tedavisinin temel dayanağı olarak ortaya çıktı. Başlangıçta, oral antifungal ajanlar birincil tedavi seçeneğiydi. Ancak tedavinin uzun sürmesi ve tekrarlama riski topikal antifungal ajanların geliştirilmesini hızlandırmıştır.
Güncel Yaklaşımlar ve Devam Eden Araştırmalar
Son yıllarda kromomikoz için daha etkili ve daha az toksik antifungal tedavilerin geliştirilmesine artan bir ilgi vardır. Araştırmacılar ayrıca sonuçları iyileştirmek için kombinasyon tedavilerinin ve cerrahi müdahalelerin kullanımını araştırıyorlar.
