Lityum nefropati, on yıllar boyunca lityum ile tedavi edilen hastalarda (örn. bipolar bozuklukta) yan etki olarak ortaya çıkabilen bir böbrek hastalığıdır. Bu, artan su ve sodyum atılımı ile nefrojenik diyabet insipidusa yol açar.
Epidemiyoloji
Literatürde lityum nefropatisi riskine ilişkin bilgiler tutarsızdır. Tedavi edilenlerin %20 ila %40’ı arasında değişmektedir. Bazı çalışma yazarlarına göre, lityum nefropatisi geçici aşırı dozlardan kaynaklanmaktadır ve terapötik aralıktaki dozlarda ortaya çıkmamaktadır.
Patofizyoloji
Lityum, epitelyal sodyum kanalları yoluyla, belirli sinyal iletim yollarını inhibe ettiği toplama kanallarının ana hücrelerine taşınır. Bu, suyun yeniden emilmesinden sorumlu olan aquaporin 2 ve 3 kanal proteinlerinin aşağı regülasyonuna yol açar.
Semptom
- polidipsi
- poliüri
Seyiri
Artan diürez ve natriürez dehidrasyona ve asidoza yol açar. Uzun süreli lityum tedavisi, glomerüler filtrasyon hızında (GFR) azalmaya ve böbrek yetmezliğine neden olabilir. Lityum alan hastalarda diyaliz gerektiren böbrek yetmezliği riski yaklaşık 6 kat daha fazladır.
Pofilaksi
Lityumun terapötik aralığı dar olduğundan, lityum düzeyinin düzenli olarak izlenmesi önerilir. Uzun süreli profilaksi için önerilen terapötik aralık 0,5–0,8 mmol/L’dir.
