Mide

Arapça miˁda ͭ معدة sindirim organı.

• Yunancada(f);  gaster. Midede uzun süre kimüs toplanır. 1,5 litreden 2 litreye kadar değişebilir. Amilaz enzimi ile sindirim bu safhada devam eder.
• Mide girişinde mide ağzı (cardia) bulunur. Midenin içersindeki duvar mukoza tabakasıyla örtülüdür, kıvrımlıdır ve üç tip salgı hücresini barındırır. Bunlar:
  • servikal mukosit,
  • paryetal ekzokrinosit,
  • paryetal prinzipal ekzokrinosit.
  • paryetal ekzokrinosit HCl salgılar. Bu hücre yarım saatten sonra bir saate kadar kimüsü asitler. Bu asit amilazı inaktiv yapar, besin içinde patojenik olguları yok eder ve proteinleri denatürize eder.
• Prinzipal ekzokrinosit inaktif pepsinojen enzimini değiştirir ve pepsin olarak aktif yapar. Pepsin protenini daha küçük parçalara ayırır. Pepsin bir bağ dokunun ana kısmı olan kolajendir. Midenin ph değeri HCl sayesinde 0,9 dur. Ph mide duvarını korumak için önemlidir. Servikal mukosit ise bu yüzden karbonhidratca zengindir. mide duvarını korur ve HCl’yi nötr etmek için bir tampon çözelti salgılar.

• Bir başka protein parçalayan yapı ise cathepsin dir. Bu ve bunun gibi yapılar mide özsuyunda mevcuttur. Günlük 1.5-2 litre kadar üretilir. Bunun dışında paryetal ekzokrinosit intrinsik faktor’ü üretir. İntrinsik-faktor ileum da b12 vitaminin emilimi için önemlidir. Kimus peristaltik hareketle karıştırılıp musculus sphincter pylori sayesinde duodenuma gönderilir.
• Proksimal tarafında depo edilir. Distal yönünde adım atıcı hücreler, kimüs karıştırma ve kimüsün bir mm altına düşene kadar peristaltik hareket mevcuttur.
  + gastrin, genişleme, motilin
  – sekretin, gıp, somatostatin
• Tek katlı silindirik epithel hücreleri bulunur.
  Hem ventral mesenterium hem dorsal mesenterium bulunur

Lenf sistemi

• Serozanın altında bulunan yoğun bir lenfatik damar ağı, lenfleri mideden daha büyük ve daha küçük eğriliklere yönlendirir.
• Bölgesel lenf düğümlerinin çoğu burada, diğerleri dalak hilusunda ve pankreasın üst kenarı boyunca bulunur.
• Oradan lenf Lnn. coeliaci üzerinden Lnn. mezenterici superiores sonunda bağırsak lenfleri ile trunkus intestinalis’e ulaşır.

Teşhis

Mikrobiyolojik teşhis

Normal bir midede;

1. Mucosa;
   1. Yüzey epiteli; tek tabaka prizmatik epitel, goblet hücreleri, esas hücreler.
   2. Salgı bezleri,
   3. Lamina propria,
   4. Muscularis mucosae.
2. Submucosa;
   1. Plexus submucosus
3. Muscularis propria;
   1. Plexus myentericus.
4. Seröz

Mide ülserinde ise;

1. Ulkus tabakası;
   1. Exsudat (Fibrin, Granülosit, yemek atığı, eritrosit,
   2. Fibrinoid nekroz,
   3. Granülasyon dokusu; kılcallar, lenfositler, granülosit ve plazma hücreleri,
   4. Yara dokusu.
2. Ulkus çevresi,
3. Tromboangiit obliterans
4. Schwann hücrelerinin nörom şeklinde büyümesi.

Mide kanserinde ise;

1. Ülser,
2. Submucosa’da ve musculus propria’da atipik salgı bezleri,
3. Lenfositli enflamasyon