Yunancadaki di– ‘içinden’ + optos ‘görünür’ → Latincedeki dioptra
Oftalmolojide, Dioptri veya kısaca dpt, optik sistemlerin kırılma indisini belirtmek için kullanılan bir ölçü birimidir. Bir merceğin içinden geçen ışığı hangi yönde ve hangi yoğunlukta kırdığını belirtir.
Fransız göz doktoru Ferdinand Monoyer‘in önerisi üzerine, diyoptri 1872’de oftalmik optiğe tanıtıldı. Normal gören, sağlıklı insan gözünün uyumsuz durumda kırılma gücü yaklaşık 59 ila 60 D’dir (yaklaşık 16.6 mm’lik bir odak uzunluğuna karşılık gelir) ve daha küçük görsel mesafelere uyum sağlamak için büyütülebilir; bu uyum yeteneği yaşa bağlıdır ve gençlerde zaten azalmaktadır.
Yakın görüşlülüğü düzeltmek için yakınsayan lensler, miyopluğu düzeltmek için uzaklaşan lensler ve astigmatizmayı düzeltmek için torik lensler kullanılır. Kırılma gücü aynı zamanda bir gözlük merceğinin veya diyoptri dengelemeli bir göz merceğinin parametresidir. Ne kadar büyükse, ametropinin düzeltilmesi o kadar güçlüdür.
Presbiyopi için gerekli olan okuma gözlüğünün gücünü tahmin etmek için aşağıdaki temel kural kullanılır:
- Gazetenizi okumak istediğiniz mesafenin (m cinsinden) karşılığı – (Bir kişinin hala net olarak görebildiği mesafenin (m cinsinden) karşılıklı değeri) = Okuma gözlüğünün kırılma gücünü verir.
- Örnek: okuma mesafesi ⅓ m ≙ 3.0 dpt; minimum görme aralığı: ½ m ≙ 2.0 dpt; bu nedenle 3.0 dpt – 2.0 dpt = 1.0 dpt’lik okuma gözlükleri (yani yakınsak bir lens) gereklidir.
