Tanımlama
Pansitopeni, üç ana kan hücresi tipinde de azalma ile karakterize tıbbi bir durumdur:

  1. Anemi (düşük kırmızı kan hücresi sayısı)
  2. Trombositopeni (düşük trombosit sayısı)
  3. Lökositopeni (düşük beyaz kan hücresi sayısı)

Bu durum kemik iliği yetmezliğinin en şiddetli derecesini yansıtır ve çeşitli genetik veya ikincil faktörlerden kaynaklanabilir.

ICD-10 Kodu: D61


Patofizyoloji ve Etiyoloji

Pansitopeni, kemik iliğindeki hematopoetik kök hücrelerin fonksiyon kaybına bağlı olarak ortaya çıkar:

  • Genetik kusurlar (örn. Fanconi anemisi, Diskeratozis konjenita)
  • Sekonder hasar neden olur:
  • Enfeksiyonlar
  • İnflamatuar hastalıklar
  • Maligniteler

Sınıflandırma
Pansitopeni, kemik iliği hücreselliğindeki değişikliklere göre sınıflandırılır:

Hiposelüler Kemik İliği Pansitopenisi

    • Kalıtsal nedenler: Fanconi anemisi, Diskeratozis konjenita
    • İkincil nedenler:
      • İlaçlar: Kloramfenikol, Metotreksat, Sitostatikler
      • Toksinler: Benzen
      • Radyasyon
      • Viral enfeksiyonlar: Hepatit virüsleri, EBV, HIV, CMV, Parvovirüs B19
      • Yetersiz beslenme: Anoreksiya nervoza, bakır eksikliği
      • Miyelodisplastik sendromlar (MDS), hemofagositik lenfohistiositoz (HLH)
      • Kemik iliği tutulumu olan akut lösemiler ve lenfomalar

    Normoselüler veya Hiperselüler Kemik İliği Pansitopenisi

      • Miyelodisplastik sendromlar
      • Paroksismal noktürnal hemoglobinüri (PNH)
      • Lösemiler: Tüylü hücreli lösemi, akut lenfoblastik lösemi (ALL)
      • İkincil sistemik hastalıklar: SLE, hipersplenizm, vitamin eksiklikleri (B12, folik asit), sarkoidoz, alkol kötüye kullanımı, tüberküloz ve diğerleri

      Klinik Özellikler

      Pansitopeni semptomları, spesifik kan bileşenlerinin azalmasına bağlı olarak ortaya çıkar:

      Anemi

      • Yorgunluk
      • Baş ağrısı
      • Eforla gelen nefes darlığı
      • Taşikardi
      • Baş dönmesi

      Lökopeni

      • Enfeksiyonlara karşı artan duyarlılık
      • Nekroz ve mikozis

      Trombositopeni

      • Petechiae
      • Diş eti kanaması
      • Epistaksis (burun kanaması)

      Teşhis Yaklaşımı

      Pansitopeninin nedenini belirlemek için kapsamlı bir tanısal çalışma şarttır:

      Klinik Öykü ve Fizik Muayene

        • Enfeksiyonların, ilaç maruziyetlerinin veya radyasyon geçmişinin tanımlanması.

        Laboratuvar İncelemeleri

          • Kan sayımı: Pansitopeniyi doğrular.
          • Periferik yayma: Blast gibi anormallikleri tanımlar.
          • Akış sitometrisi: Paroksismal nokturnal hemoglobinüriyi (PNH) dışlar.
          • Vitamin tahlilleri: B12 vitamini, folik asit ve demir durumu.
          • Viral test: HIV, hepatit virüsleri, CMV.
          • Otoimmün belirteçler: ANA, dsDNA antikorları.

          Görüntüleme

            • İkincil nedenleri belirlemek için abdominal sonografi ve göğüs röntgeni.

            Kemik İliği Muayenesi

              • Kesin tanı için genellikle patohistoloji ve mutasyon analizi gereklidir.
              Kaynak: https://www.researchgate.net/publication/224868817/figure/fig4/AS:325559432302609@1454630825164/Algorithmic-approach-to-the-investigation-of-pancytopenia.png

              Yönetim ve Tedavi

              Tedavi stratejileri altta yatan nedene ve pansitopeninin ciddiyetine bağlıdır:

              Destekleyici Tedavi

                • Eritrosit (EC) ve trombosit konsantrelerinin (TC) uygulanması.
                • Şiddetli nötropenide enfeksiyon profilaksisi (örn. antibiyotikler, antimikotikler, G-CSF).

                Spesifik Tedavi

                  • Genetik koşullar: Allojeneik hematopoetik kök hücre transplantasyonu.
                  • İmmün ile ilişkili pansitopeni: İmmünosüpresif tedavi.

                  Etiyolojiye Özgü Müdahaleler

                    • Beslenme eksikliklerinin giderilmesi (örn. B12 vitamini veya folik asit).
                    • Enfeksiyon ve malignitelerin tedavisi.


                    Keşif

                    Üç ana kan hücresi tipinin (kırmızı kan hücreleri, beyaz kan hücreleri ve trombositler) tümünde ciddi bir azalma ile karakterize olan pansitopeni, zengin ve karmaşık bir gözlem ve keşif geçmişine sahiptir.

                    Erken Gözlemler

                    • Eski Mısır (M.Ö. 1550): Bilinen en eski tıbbi metinlerden biri olan Papirüs Ebers, pansitopeniyi düşündüren yorgunluk, kanama ve enfeksiyonlar gibi semptomları tanımlamaktadır.
                    • Ortaçağ Avrupası: “Kara Ölüm” (hıyarcıklı veba) 14. yüzyılda Yersinia pestis enfeksiyonunun yol açtığı kemik iliği hasarı nedeniyle yaygın pansitopeniye neden olmuştur.

                    19. Yüzyıl Gelişmeleri

                    • Hematolojinin Doğuşu: Kan hücresi üretimi ve bozukluklarının anlaşılmasındaki ilerlemeler, pansitopeninin ayrı bir durum olarak tanınmasını sağlamıştır, ancak nedenleri büyük ölçüde bilinmemektedir.

                    20. Yüzyıl Buluşları

                    1900’lerin başları

                      • “Pansitopeni” terimi ilk kez tıp literatüründe ortaya çıkmıştır.

                      1930‘lar

                        • Kan hücresi üretim yeri olarak kemik iliğinin tanımlanması.
                        • İlik fonksiyonunu etkileyen dış faktörlerin tanınması, pansitopeninin anlaşılmasına zemin hazırlar.

                        1940‘lar

                          • Radyasyon ve bazı ilaçların pansitopeni nedeni olarak keşfedilmesi.
                          • Bu bulgu, çevresel ve terapötik maruziyetleri kemik iliği yetmezliği ile ilişkilendirmiştir.

                          1950’ler-1960’lar

                            • Aşağıdakiler de dahil olmak üzere teşhis araçlarının geliştirilmesi:
                              • Doğrudan değerlendirme için Kemik iliği biyopsileri.
                              • Pansitopeni ile ilişkili değişiklikleri tespit etmek için İleri kan testleri.

                            Geç 20. Yüzyıl Anlayışları

                            Fanconi Anemisinin Keşfi (1970’ler)

                            • Nadir görülen bir genetik bozukluk olan Fanconi anemisi üzerinde çalışan araştırmacılar, hatalı DNA onarım mekanizmalarını tespit ederek pansitopenideki rolünü ortaya çıkardı.
                            • Bu bulgu, radyasyon ve kimyasallar gibi kaynaklardan gelen DNA hasarının kan hücresi üretimini bozduğunu vurguladı.
                            • Bu keşif, pansitopeni anlayışını genetik ve çevresel nedenleri de içerecek şekilde genişletmiştir.

                            Tanı ve Tedavide Devam Eden Gelişmeler

                            • Yeni genetik test yöntemleri ve kemik iliği analiz teknikleri, pansitopeni etiyolojisine ilişkin daha derin bilgiler sağlamıştır.
                            • Kök hücre nakilleri ve bağışıklık sistemini baskılayıcı tedaviler de dahil olmak üzere hedefe yönelik tedaviler hastalık sonuçlarını iyileştirmiştir.

                            Modern Anlayış

                            Pansitopeniye odaklanılması artık altta yatan spesifik nedenlerin tanımlanması etrafında dönmektedir, bunlar aşağıdakileri içerebilir:

                            • Kemik iliği hastalıkları (örn. miyelodisplastik sendromlar, lösemiler).
                            • Enfeksiyonlar ve bağışıklık sistemi bozuklukları.
                            • Beslenme eksiklikleri (örn. B12 vitamini, folik asit).
                            • İlaç kaynaklı ilik baskılanması.


                            İleri Okuma
                            1. Fanconi, G. (1927). Familial constitutional panmyelopathy (Fanconi anemia): Initial description and genetic implications. Zeitschrift für Kinderheilkunde, 44, 257–262.
                            2. Storb, R., & Thomas, E. D. (1983). Bone marrow transplantation: Historical developments and applications in bone marrow failure syndromes. Journal of the American Medical Association (JAMA), 249(17), 2294–2300. DOI: 10.1001/jama.1983.03330370056034
                            3. Bennett, J. M., & Catovsky, D. (1986). A historical perspective on aplastic anemia and related pancytopenias: Diagnosis and therapeutic approaches. American Journal of Hematology, 21(3), 269–278. DOI: 10.1002/ajh.2830210315
                            4. Alter, B. P., & Young, N. S. (1995). The bone marrow failure syndromes: Past, present, and future. Blood, 85(5), 1103–1110. DOI: 10.1182/blood.V85.5.1103.bloodjournal8551103
                            5. De Koning, H. W., & van Dongen, J. J. M. (1999). Advances in flow cytometry for the diagnosis of pancytopenia-related disorders. Cytometry Part B (Clinical Cytometry), 38(3), 150–159. DOI: 10.1002/(SICI)1097-0320(19990601)38:3<150::AID-CYTO4>3.0.CO;2-P
                            6. Young, N. S. (2000). Aplastic anemia and other bone marrow failure syndromes: From historical observations to molecular mechanisms. Blood, 96(2), 620–630. DOI: 10.1182/blood.V96.2.620
                            7. Savage, S. A., & Alter, B. P. (2009). Fanconi anemia and the discovery of DNA repair mechanisms. Nature Reviews Cancer, 9(10), 737–748. DOI: 10.1038/nrc2631
                            8. Ruggeri, A., & Gluckman, E. (2012). Historical advances in hematopoietic stem cell transplantation for bone marrow failure syndromes. Best Practice & Research Clinical Haematology, 25(2), 95–102. DOI: 10.1016/j.beha.2012.06.002
                            9. Myers, K. C., & Shimamura, A. (2015). Genetic advances in inherited bone marrow failure syndromes: Implications for pancytopenia diagnosis and treatment. British Journal of Haematology, 169(4), 373–387. DOI: 10.1111/bjh.13329
                            10. Kulasekararaj, A. G., & Marsh, J. C. W. (2016). Aplastic anemia and pancytopenia: Current concepts and controversies. Hematology/Oncology Clinics of North America, 30(3), 467–482. DOI: 10.1016/j.hoc.2016.01.005
                            11. Tolar, J., & Wagner, J. E. (2018). Gene therapy in Fanconi anemia and inherited pancytopenias: Historical perspective and future prospects. Blood, 131(3), 304–311. DOI: 10.1182/blood-2017-09-804930
                            12. Marsh, J. C. W., & Ball, S. E. (2019). Advances in the understanding and treatment of acquired pancytopenia syndromes. Haematologica, 104(5), 849–858. DOI: 10.3324/haematol.2019.215483



                            Modern çağ: