Latince’deki pius (“dindar, dini kurallara rivayet eden”) + -tās ‘dan türemiştir. Anlamları:
- Görev anlayışı,
- (Tanrı’ya) hizmet, ibadet eden kişi,
- (Yakınlara olan) sevgi, bağlılık, görev anlayışı, sadakat v.s.
- Kibarlık, hassasiyet, merhamet, acıma.
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| nominatif | pietās | pietātēs |
| genitif | pietātis | pietātum |
| datif | pietātī | pietātibus |
| akusatif | pietātem | pietātēs |
| ablatif | pietāte | pietātibus |
| vokatif | pietās | pietātēs |