Sinonim: sēptum.
Latincedeki saepiō (“etrafını sarma, çevirme”)’nun geçmiş zamandaki edilgen ortacı olan saeptus‘dan türemiştir.
- Etrafı sarılı yer, sarma, kıvrım,
- Bir çit, duvar; kazıklı çit, kazık,
- Savak kapağı, bent kapağı.
- Mantarların Konidiyum, spor, sistidyum, bazidyumun bölme duvarlarıdır.
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| nominatif | sēptum | sēpta |
| genitif | sēptī | sēptōrum |
| datif | sēptō | sēptīs |
| akusatif | sēptum | sēpta |
| ablatif | sēptō | sēptīs |
| vokatif | sēptum | sēpta |
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| nominatif | saeptum | saepta |
| genitif | saeptī | saeptōrum |
| datif | saeptō | saeptīs |
| akusatif | saeptum | saepta |
| ablatif | saeptō | saeptīs |
| vokatif | saeptum | saepta |
Küçültme eki almış hali septulum‘dur. İki küçük kısmı ayıran zar, zarcık.
septal; zara ait olan. (Bkz; Sept-al)
