Sinonim: timpanum, timpan-, tympan-.
Antik Yunancadaki τύμπανον (túmpanon)’dan türemiştir. Anlamları:
- Davul, zilli tef,
- Tambur.
Timpanik veya timpanika (Sin: tympanic, tympanica);
- Kulak zarı ile ilgili,
- Timpan boşluğu ile ilgil,
- Davul sesine benzeyen, tınlayıcı,
- Hava içeren bir organın perküsyonu esnasında alınan ses niteliği gibi
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| nominatif | tympanum | tympana |
| genitif | tympanī | tympanōrum |
| datif | tympanō | tympanīs |
| akusatif | tympanum | tympana |
| ablatif | tympanō | tympanīs |
| vokatif | tympanum | tympana |
