Yunancada ῥάξ (rháx, “üzüm”) → χιτών (rhagoeidḗs khitṓn, “[kılıf] üzüm gibi”) → Latincede uva (“üzüm”)’e türemiştir. Anatomide anlamı;
Gözü oluşturan üç eşmerkezli tabakanın ortası; Pigmentli ve vaskülerdir; koroid, siliyer cisim ve irisi içerir.
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| Nominatif | ūva | ūvae |
| Genitif | ūvae | ūvārum |
| Datif | ūvae | ūvīs |
| Akusatif | ūvam | ūvās |
| Ablatif | ūvā | ūvīs |
| Vokatif | ūva | ūvae |
Bu tabakanın iltihaplanmasına üveit denir.
Küçültme eki almış hali; ūvula,
- (anatomi) Palatine uvula ellipsisi: yutma sırasında nazofarenksi kapatan, yumuşak damağın arkasından sarkan etli uzantı
- (anatomi) prostatın orta lobunun neden olduğu, mesanenin iç üretral açıklığının hemen arkasında mukoza zarında hafif yükselme
