Anton sendromu, kortikal körlük ve hastalığa ilişkin bilgi eksikliği (anosognozi) ile seyreden nadir bir nörolojik sendromdur.
- Avusturyalı nörolog Gabriel Anton tarafından tanımlanan ilk vaka, tam kortikal körlüğünü tanımayan bir kadın Ursula M.’ye aittir. Kişinin belirgin olan kelime bulma bozukluğu onu çok rahatsız etmesi üzerine doktora gitmesi ile ilk bulgulara rastlanılır.
- 1885 gibi erken bir tarihte, von Monakow bir kortikal körlük vakası bildirdi. Hasta, görme kaybının farkına varmamıştı ve görebiliyormuş gibi davranıyordu. Ancak hastanın genel kırılganlığını fark edilip, imalar edilerek farkındalığı sorgulanır. Ölümünden sonra beyninin incelenmesi, her iki yarım kürede de görsel korteksinde hasar olduğunu gösterdi.
Gabriel Anton (1858–1933)
Belirtiler
- Etkilenen hastalar, birincil görsel kortekse verilen hasarın neden olduğu tam kortikal körlük ile karakterizedir. Ancak, etkilenenler görebildiklerine inanırlar. Sorulduğunda ise görsel performanslarının bozulmadığını belirtiyorlar.
- Hastadan önünde duran şeyleri tarif etmesi istenirse, bu bir konfabulasyon tarzında yapılır, yani ayrıntılı, ancak yanlıştır. Sık sık tökezlemek, sendlemek ve sallanmak gibi davranışları sakarlık olarak reddedilir.
- Zayıf aydınlatma yüzünden diğer insanları ve nesneleri tanımamak bir bahane olarak gösterilir. Bu, diğer insanları kasten aldatmakla ilgili değildir; etkilenenler, kör olduklarının farkında değillerdir.
Etiyoloji
- Kortikal körlük, görsel kortekste iki taraflı hasara dayanır. En yaygın neden, baziler arterin veya Aa. cerebri posteriores’nın tıkanmasıdır. Bu da ilgili beyin bölgesinde felce yol açar.
- Tam kortikal körlük için, her iki hemisferin görsel korteksi serebral enfarktüsten etkilenmelidir. Daha az yaygın nedenler ön görme yolu lezyonları, ensefalopatiler, kanama veya epilepsidir.
- Görme alanının sadece bir kısmı anosognoziden etkilenebilir. Örneğin, görüş alanının tüm sağ yarısının başarısızlığı algılanamaz ve yalnızca ilgili kişi örneğin sağdan yaklaşan arabaları sık sık gözden kaçırdığında fark edilir.
Teşhis
Teşhis, görüntüleme testleri (MRI, CT) ve göz testleri kullanılarak yapılır. Anamnez alınırken, etkilenenlerin inkar ettiği görme bozukluğu sorunun tespiti özellikle önemlidir.
Tedavi
Hastalar genellikle bilinçsiz olarak kendilerini kazalara yol açabilecek tehlikelere maruz bırakırlar. Bu nedenle tedavinin en önemli kısmı, hastalığı anlamalarını sağlamaktır. Kural olarak, tedavi disiplinler arasıdır ve diğer şeylerin yanı sıra Psikoterapi, fizyoterapi ve ergoterapidir.
