Latincede con- + lēgō (“atamak, tayin etmek”) —>collēga;
- Bir ortak (ofiste), meslektaş
- (İkincil anlam) ortak, refakatçi, arkadaş, meslektaş
| Hal | Tekil | Çoğul |
|---|---|---|
| Nominatif | collēga | collēgae |
| Genitif | collēgae | collēgārum |
| Datif | collēgae | collēgīs |
| Akusatif | collēgam | collēgās |
| Ablatif | collēgā | collēgīs |
| Vokatif | collēga | collēgae |
