Eski Yunancadaki δυσ– – güç, çetin + φέρειν– taşımak, dayanmak → rahatsız, huzursuz. 

  • Disfori, kendi başına veya eşlik eden bir semptom olarak ortaya çıkabilen bir duygulanım bozukluğudur.
  • Etkilenenler tatminsiz, huysuz, kötü bir ruh hali içinde, sinirli, somurtkan veya kızgındır ve bu ruh halini dışa doğru yayarlar.
  • Disforinin tam tersi öforidir.