Epiglotit, nadir istisnalar dışında bakteriyel bir enfeksiyonun neden olduğu epiglotun iltihaplanmasıdır. Oldukça akut, yaşamı tehdit eden bir hastalıktır.

Epidemiyoloji
- HiB aşısı yaygın olarak kullanılıncaya kadar epiglotit 2-6 yaş arası çocuklarda sık görülen bir hastalıktı. Epiglotit, küçük çocuklarda yüksek aşılama oranı nedeniyle artık nadir görülen bir hastalıktır.
- Epiglotit yetişkinlerde de nadirdir, ancak özellikle Haemophilus influenzae tip B ve diğer bakterilerle enfeksiyon nedeniyle aşı durumu yetersizse ortaya çıkabilir. Tarihsel analiz, Amerika Birleşik Devletleri’nin ilk Başkanı George Washington’un fulminan epiglotitten öldüğünü gösteriyor.
/https://public-media.si-cdn.com/filer/e4/f9/e4f9f896-6e74-4d73-b827-247584d3b9e0/life_of_george_washington_deathbed.jpg)
Nedeni
- Küçük çocuklarda epiglotit hemen hemen her zaman Haemophilus influenzae tip B enfeksiyonundan kaynaklanır. Diğer patojenler özellikle yetişkinlerde ortaya çıkar. Diğer şeylerin yanı sıra, aşağıdakilerle açıklanmaktadır:
- Serogrup A streptokoklar
- Streptococcus pneumoniae
- Haemophilus parainfluenzae

Klinik
- Başlangıç yaşına bakılmaksızın, hızlı başlayan ve fulminan seyreden karakteristik semptomlar vardır. En büyük tehlike, tedavi edilmezse hızla ölümcül olabilen hava yollarının tıkanmasıdır.
- Semptomlar karakteristiktir. Etkilenen hastalar şiddetli boğaz ağrılarından şikayet eder (Ayırıcı tanı: krup sendromunda boğaz ağrısı yoktur) ve inspiratuar tarafta bir stridor gösterir. Genellikle yüksek ateş vardır. Dil yumrulu, ses kısıklığı yok. Yutma ağrılıdır (disfaji). Genellikle hipersalivasyon vardır.
- Etkilenen hastalar, solunum bozukluğunun bir ifadesi olarak durmak yerine oturmak, ağızlarını açık tutmak ve dillerini hafifçe dışarı çıkarmak isterler. Epiglotta karşılık gelen reseptörler bulunmadığından öksürük genellikle meydana gelmez.

Komplikasyon
Akut epiglotit (Lat: Epiglottitis acuta), hastalığın hızla ilerleyen seyri ile larinks ve çevresinin ağrılı bir bakteriyel enflamasyonudur.
Epidemiyoloji / patojen
Akut epiglotit öncelikle 1 ila 5 yaş arası çocuklarda görülür. Hastalığın zirvesi sıcak mevsimlerde görülür. Patojenler, Haemophilus influenzae tip B ve daha nadir durumlarda Streptococcus pneumoniae’dir.
Hastalık yetişkinlerde oldukça nadirdir. Streptococcus pyogenes, Haemophilus influenzae tip B, Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae ve çok nadiren Haemophilus parainfluenzae neden olabilir. STİKO’nun tavsiyelerine göre yapılan aşılama nedeniyle son yıllarda hastalık sayısı azaldı.
klinik
Ateş, ağrı, nefes darlığı ve / veya siyanoz (çocuklarda sıklıkla göze çarpan huzursuzluk, öne doğru eğilme, kollarda destek), yumru varmış gibi boğuk konuşma, yutma güçlüğü, tükürük salgılamasıyla birlikte hastalığın akut şiddetli seyri. Hayatın ilk iki yılındaki çocuklarda uyku hali, stridor ve siyanozun baskın olduğu atipik kurslar dışında havlayan bir öksürük yoktur. Boğaz çok kırmızı, epiglotit çok şiş ve kiraz kırmızısı.

Teşhis
Tanı klinik olarak konur. Boğaz muayenesi yalnızca hasta entübasyona hazırsa yapılabilir. Bu nedenle, bir tanıdan şüpheleniliyorsa, hastaneye yatış derhal başlatılmalıdır. Taşıma oturur ve eşlik eder.
Patojen, hızlı bir test, kan kültürleri veya epiglotit yayması (entübasyondan sonra) ile tespit edilebilir.

terapi
Parenteral antibiyotik tedavisine hemen başlanmalıdır. Grup 3a sefalosporin (sefotaksim, seftriakson), bir beta-laktamaz inhibitörü veya (amoksisilin / klavulanik asit, ampisilin / sulbaktam) veya grup 2 sefalosporin (sefuroksim, sefotiam) ile kombinasyon halinde bir aminopenisilin ile gerçekleşir.
Glukokortikoidler ve epinefrin inhalasyonları (Infektokrupp Inhal® Pumpspray) bir adjuvan olarak uygulanır ve sıvı ikamesi sağlanır. Solunum yetmezliğinin yaklaşması durumunda resüsitasyon ve entübasyon, gerekirse krikotirotomi veya trakeotomi yapılmalıdır. Prosedür uygun değilse ölümcüllük yüksektir!
Önleme
STIKO, 2., 3., 4. (her biri 4 hafta arayla) ve 11 ila 14 aylıkken yapılması gereken 4 aşı ile bebek ve çocuklara temel aşı yapılmasını önerir. 5 yaşından itibaren aşılama sadece istisnai durumlarda, örneğin splenektominin bir parçası olarak endikedir.
Teşhis
- Epiglotit şüphesi varsa, hasta tıbbi gözetim altında hastaneye sevk edilmelidir. Tanısal bir önlem olarak, farenks, muhtemelen nazal olarak yerleştirilmiş bir fiber optik aracılığıyla incelenir. Yerel bulgu, kıpkırmızı, iltihaplı değişen epiglotlara karşılık gelir.
- Hava yolu tıkanıklığı hızlı ve aniden meydana gelebileceğinden, entübasyon ve acil krikotirotomi ekipmanı taşıma ve muayene sırasında her zaman hazır bulundurulmalıdır. Epiglotit ölümcüllüğü % 20’ye kadardır. Hızlı bir teşhis ve doğru tedavinin tutarlı bir şekilde başlatılması kesinlikle çok önemlidir.
Tedavi
- Tedavi, entübasyon ve etkili antibiyotiklerin verilmesinden oluşur. Patojen spektrumunu iyi örten 3. ve 4. kuşak sefalosporinler (sefuroksim, seftriakson) kendilerini kanıtlamıştır. Ek olarak, yüksek doz kortikosteroidler (örn. Prednizon i.v.) ve gerekirse mukoza zarının şişmesini azaltmak için adrenalin inhalasyonu verilmelidir.
- Entübasyon genellikle zordur. Acil bir durumda, hayat kurtarıcı bir önlem olarak krikotirotomi yapılmalıdır.