Lachman Testi, dizdeki ön çapraz bağların (ACL) bütünlüğünü ve gücünü değerlendirmek için özel olarak tasarlanmış önemli bir klinik testtir. Adını ortopedi uzmanı John Lachman’dan alan ve daha sonra takipçisi Joseph S. Torg tarafından tanımlanan test, özellikle sporla ilgili yaralanmalar için ortopedik değerlendirmelerde paha biçilmez bir araç haline geldi. Bu makale, Lachman Testi’nin derinlemesine incelenmesini, tarihsel köklerinin izini sürmeyi, metodolojisini özetlemeyi ve klinik sonuçlarını tartışmayı amaçlamaktadır.
İlk kez 1976 yılında tasvir edilen Lachman Testi, adını ve başlangıcını ABD Philadelphia’daki Temple Üniversitesi’nde ortopedi cerrahı olan John Lachman’a borçludur. Lachman’ın bir takipçisi olan Joseph S. Torg, testi resmi olarak tanımladı ve Lachman’ın bunu üniversitede yıllar önce öğrettiği ve uyguladığı için itibar etti¹.
Test Metodolojisi
Lachman Testini gerçekleştirmek için hasta genellikle sırtüstü pozisyondadır ve dizi 20 ila 30 derece arasında bir açıyla bükülür. Muayeneyi yapan kişi daha sonra hastanın baldırını baskın eliyle kavrar ve ileri doğru çekme hareketi uygular. Birincil amaç, alt bacağın üst bacağa göre ne kadar öne doğru yer değiştirebileceğini değerlendirmektir.
Pozitif Test Sonucu ve Yorumlanması
Alt bacağın üst bacaktan en az yarım santimetre uzağa çekilebilmesi durumunda Lachman Testi pozitif olur. Uygun bir tıbbi öykü veya “anamnez” bağlamında, pozitif bir sonuç ön çapraz bağ yırtığının göstergesi olabilir. Bunun hem tanı hem de fizyoterapiden cerrahi müdahaleye kadar uzanan sonraki tedavi seçenekleri üzerinde önemli etkileri vardır.
Klinik Önem
Ön çapraz bağlar diz ekleminin stabilitesi ve fonksiyonu için hayati öneme sahiptir. Yırtılmış bir ön çapraz bağ sadece yaygın bir spor yaralanması değildir, aynı zamanda fiziksel olarak zorlu işlerde veya faaliyetlerde bulunan kişilerin yaşam kalitesini de etkiler. Lachman Testi, ön çekmece testi gibi diğer testlere göre hızlı, etkili ve daha az ağrılı bir alternatif olarak daha doğru tanı sağlar.
Lachman Testi, ACL bütünlüğünü değerlendirmek için önemli bir klinik araç olarak duruyor. Tarihsel kökleri, uygulama kolaylığı ve tanısal etkinliği onu ortopedik değerlendirmelerin paha biçilmez bir parçası haline getirmektedir. Testin metodolojisini ve sonuçlarını anlamak, klinisyenlerin daha bilinçli tanı ve tedavi kararları vermelerine yardımcı olabilir.
Kaynak:
- Torg, J. S., Conrad, W., & Kalen, V. (1976). Clinical diagnosis of anterior cruciate ligament instability in the athlete. The American Journal of Sports Medicine, 4(2), 84-93. PMID 961972
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.