Marisken terimi, tarihsel olarak “büyük bir incir türü” anlamına gelen ve daha sonra mecazi anlamda hemoroidleri veya genital siğilleri tanımlamak için kullanılan Latince marisca kelimesinden türemiştir. Almanca Mariske kelimesi doğrudan bu Latince terimden ödünç alınmıştır ve anal deri fleplerinbelirtmek için kullanılır; anal bölgenin etrafında oluşan zararsız, yumuşak deri kıvrımları.
Bu deri fleplerinin görünümü ile incirlerin şekli arasındaki mecazi bağlantıyı yansıtır; bu karşılaştırma Fransızcada (marisque) ve diğer dillerde de yankılanır. Zamanla, terim, orijinal botanik anlamıyla doğrudan bir ilişkisi olmaksızın anal bölgeyi etkileyen belirli iyi huylu durumları tanımlamak için gelişmiştir.
Anüs etrafındaki küçük, iyi huylu deri flepleri. Bunlar siğil, tümör veya cinsel yolla bulaşan enfeksiyon değildir.
Nedenler
- İyileşmiş iltihap: Genellikle çözülmüş hemoroid, çatlak veya apselerin kalıntılarıdır.
- Sürtünme: Tekrarlayan sürtünme (örn. dar giysiler, uzun süre oturma).
- Yara izi: Travma veya kötü iyileşmiş cilt yaralanmalarından.
- Genetik yatkınlık: Bazı kişilerde deri etiketi oluşumuna daha yatkınlık vardır.
Belirtiler
- Görünüm: Ten rengi, yumuşak ve ağrısız (tahriş olmadığı sürece).
- Hijyen sorunları: Nem veya dışkı kalıntısını hapsederek kaşıntıya, tahrişe veya kokuya neden olabilir.
- Kozmetik endişe: Hastalar görünümleri konusunda kendilerini bilinçli hissedebilirler.
Tedavi
Çıkarma seçenekleri:
- Küçük flepler: Keserek çıkarma (anestezi gerekmez).
- Daha büyük etiketler: Lokal anestezi + cerrahi çıkarma veya yakma.
- Kriyoterapi: Etiketin dondurulması (daha az yaygın).
- İyileşme: Minimum iyileşme süresi; 1-2 gün boyunca hafif rahatsızlık.
Ne Zaman Doktora Görünmeli
- Etiket kanarsa, hızla büyürse veya renk değiştirirse (kanser veya enfeksiyonları dışlamak için).
- Kalıcı kaşıntı/ağrı veya hijyen zorlukları için.
Önleme
- Hijyen: Suyla nazikçe temizleyin (sert sabunlardan kaçının).
- Altta yatan rahatsızlıkları tedavi edin: Hemoroid, ishal veya kabızlığı derhal tedavi edin.
- Sürtünmeyi azaltın: Bol, nefes alabilen giysiler giyin.
Önemli Not
- Dil: Mariske öncelikle Almanca/Felemenkçe tıbbi bağlamlarda kullanılır. İngilizcede “anal deri etiketi” standart terimdir.
- Yanlış Anlama: Bunlar yalnızca bulaşıcı veya kötü hijyenle bağlantılı değildir.
Kişiselleştirilmiş tavsiyeler için her zaman bir sağlık uzmanına danışın! 🩺
Keşif
- Antik Çağlar (M.Ö. 400 civarı)**: Yunanistan’daki Hipokrat’ınki gibi erken tıp metinlerinde, özellikle anal deri etiketlerinden olmasa da, vücudun çeşitli bölgelerindeki iyi huylu deri büyümelerinden bahsedilmektedir. Bunlar genellikle “ekskresyonlar” veya etli çıkıntılar hakkındaki genel gözlemler içinde toplanır ve çok az ayrım yapılır.
- Yüzyıl: Andreas Vesalius (1514-1564) gibi Rönesans anatomistleri insan anatomisi üzerine detaylı çalışmalara başlar. Belirli bir durum olarak deri etiketleri izole edilmemiş olsa da, perianal anormalliklerin tanımları cerrahi metinlerde yer alır ve bu tür büyümelerin erken tanınmasına işaret eder.
- 19. Yüzyıl (1800’ler)**: Modern patolojinin yükselişiyle birlikte Sir James Paget ve Rudolf Virchow gibi doktorlar iyi huylu deri lezyonlarını daha sistematik bir şekilde incelemeye başlar. Anal bölgedekiler de dahil olmak üzere deri lekeleri, terminoloji tutarsız kalsa da siğillerden, hemoroidlerden veya kötü huylu büyümelerden farklı olarak tanınmaya başlar.
- 1950’ler-1960’lar: Dermatoloji ve kolorektal cerrahi sınıflandırmayı geliştirir. Deri flepleri resmi olarak akrokordonlar olarak tanımlanır, anal varyantların yaygın olduğu ve tahriş olmadıkça tipik olarak asemptomatik olduğu belirtilir. Kozmetik veya semptomatik sorunlar ortaya çıkmadıkça tedavinin gereksiz olduğu düşünülür.
- 1980‘ler: Çalışmalar anal deri fleplerini küçük travma, kronik tahriş veya çözülmüş hemoroidal hastalığa bağlar. İnvaziv olmayan gözlem standart hale gelir, kalıcı vakalar için çıkarma (eksizyon veya kriyoterapi yoluyla) ayrılır.
- Günümüz : Amerikan Kolon ve Rektum Cerrahları Derneği gibi kaynaklara göre tıbbi konsensüs, anal deri fleplerinin zararsız, rahatsızlık veya hijyen sorunlarına neden olmadıkça tedavi gerektirmeyen deri renkli kıvrımlar olduğu yönündedir. Etiyolojileri üzerine araştırmalar devam etmektedir, ancak iyi anlaşılmış küçük bir durum olmaya devam etmektedirler.
İleri Okuma
- Arcaeus, J. (1575). De recta curandorum vulnerum ratione libri septem. Lyon: Gulielmus Rovillius.
- Heister, L. (1739). Institutiones chirurgicae. Nürnberg: Johann Andreas Endter.
- Boyer, A. (1815). Traité complet d’anatomie pathologique. Paris: Méquignon-Marvis.
- Allingham, W. (1879). Diseases of the Rectum. London: J. & A. Churchill.
- Ball, C. B. (1887). The rectum and anus: Their diseases and treatment. London: Cassell & Co.
- Gant, S. (1901). Diseases of the rectum and anus. Philadelphia: J. B. Lippincott Company.
- Goligher, J. C. (1955). Surgery of the Anus, Rectum and Colon. London: Baillière, Tindall & Cox.
- Parks, A. G. (1956). The surgical treatment of haemorrhoids. British Journal of Surgery, 43(180), pp. 337–351.
DOI: 10.1002/bjs.18004318002 - Thomson, W. H. F. (1975). The nature of haemorrhoids. British Journal of Surgery, 62(7), pp. 542–552.
DOI: 10.1002/bjs.1800620703 - Seow-Choen, F., & Nicholls, R. J. (1992). Anal skin tags: Do they have any significance? International Journal of Colorectal Disease, 7(2), pp. 102–103.
DOI: 10.1007/BF00340273 - Loder, P. B., Kamm, M. A., Nicholls, R. J., & Phillips, R. K. S. (1994). Haemorrhoids: Pathology, pathophysiology and aetiology. British Journal of Surgery, 81(7), pp. 946–954.
DOI: 10.1002/bjs.1800810705 - Madoff, R. D., & Fleshman, J. W. (2004). Clinical practice. Haemorrhoids. New England Journal of Medicine, 351(9), pp. 933–940.
DOI: 10.1056/NEJMcp033076
