Musculus levator ani

Musculus levator ani, pelvik tabanın çok önemli bir bileşenidir ve idrar tutamamanın sürdürülmesinde, pelvik organların desteklenmesinde ve doğum gibi fonksiyonların kolaylaştırılmasında önemli bir rol oynar. Pelvisin iç yüzeyinden merkezi olarak desteklediği yapılara kadar uzanan geniş, ince bir kas tabakasından oluşur. Bu kas grubu pelvik bölgenin yapısal ve fonksiyonel bütünlüğünde anahtar rol oynar.

Cerrahi Tekniklerde Yenilik: Levator ani kasının anlaşılması, pelvik taban bozukluklarının tedavisini amaçlayan cerrahi teknikleri etkilemiştir. Pelvik organ prolapsusu onarımı ameliyatları gibi prosedürler artık sıklıkla levator ani kasının bütünlüğünü korumaya veya onarmaya yönelik stratejiler içermektedir.
Kültürlerarası Tanınma: Pelvik taban sağlığının ve levator ani kasını güçlendirmeye yönelik egzersizlerin önemi, yoga ve diğer geleneksel egzersiz biçimleriyle ilgili tarihi metinlerde bulunan Kegel egzersizlerine benzer uygulamalarla çeşitli kültürlerde kabul edilmiştir.
Cinsiyet Farklılıkları: Araştırmalar, levator ani kasının anatomisi ve biyomekaniğinde cinsiyetler arasında önemli farklılıklar olduğunu ve bu durumun erkeklerde ve kadınlarda pelvik taban bozukluklarının prevalansını ve ortaya çıkışını etkilediğini göstermiştir.

Köken ve Ekleme

Kökeni: Levator ani kasları, küçük pelvisin yan tarafının iç yüzeyinden kaynaklanır. Spesifik olarak, pubis’ten (pubik simfizin yakınında), levator ani’nin arkus tendineusundan (obturator internus kasının üzerinde yer alan kalınlaşmış bir fasya bandı) ve iskiyal omurgadan kaynaklanırlar.
Ekleme: Kas lifleri vücudun orta hattına doğru birleşerek kuyruk sokumu, anokoksigeal bağ ve perineal gövdeye yerleşerek pelvik iç organlara destek sağlar.

Arterler ve Sinirler

Arterler: Levator ani kasları, iç iliak arterin dallarından, özellikle kadınlarda alt gluteal arter, iç pudendal arter ve vajinal arterlerden veya her iki cinsiyette alt rektal arterden kan alır.
Sinirler: İnnervasyon esas olarak somatik lifleri taşıyan pudental sinir yoluyla sağlanır. Ek olarak, sakral pleksustan (S3 ve S4) gelen sinir lifleri doğrudan kası innerve ederek pelvik taban üzerinde istemli kontrolü kolaylaştırır.

İşlev

Levator ani kasları çeşitli işlevlere hizmet eder:

Destekleyici Pelvik Organlar: Pelvik organların (kadınlarda mesane, bağırsak, rahim) yerçekimi kuvvetine karşı pozisyonunu korumaya yardımcı olurlar.
Kontinansın Sürdürülmesi: Bu kaslar anorektal ve ürogenital açıklıkların kontrolüne katkıda bulunarak idrar kaçırmada kritik bir rol oynar.
Doğumun Kolaylaştırılması: Vajinal doğum sırasında levator ani kaslarının gevşemesi ve gerilmesi çok önemlidir.
Cinsel Fonksiyon: Vajinanın sıkılaşmasına ve ereksiyon mekanizmalarına katkıda bulunarak cinsel fonksiyona katılırlar.

Klinik özellikler

Levator ani kaslarının fonksiyon bozukluğu veya yaralanması çeşitli klinik durumlara yol açabilir:

Pelvik Organ Sarkması: Zayıflık veya hasar, pelvik organların vajinal kanala veya kanala inmesine neden olabilir.
İnkontinans: Disfonksiyon idrar ve dışkı inkontinansına katkıda bulunabilir.
Kronik Pelvik Ağrı: Levator ani aşırı aktivitesi veya spazmı, vajinismus ve kronik pelvik ağrı sendromları gibi durumlara katkıda bulunabilir.
Doğumla İlgili Travma: Doğum sırasında kaslar gerilebilir, yırtılabilir veya başka şekilde hasar görebilir, bu da uzun süreli pelvik taban bozukluklarına yol açabilir.

Tarih

Erken Anatomik Çalışmalar: Levator ani de dahil olmak üzere pelvik taban kasları üzerine yapılan çalışmaların kökeni eski anatomistlere kadar uzanabilir. Bununla birlikte, ayrıntılı anlayış ve doğru tanımlamalar, Andreas Vesalius (1514-1564) gibi anatomistlerin kendi zamanlarının anatomik bilgisine meydan okumaya ve iyileştirmeye başladıkları Rönesans’ın gelişiyle birlikte daha yaygın hale geldi. Genellikle modern anatominin babası olarak kabul edilen Vesalius, insan vücudunun en eski doğru tanımlarından bazılarını sağlayarak pelvik tabanla ilgili gelecekteki çalışmalara zemin hazırladı.

Ondokuzuncu Yüzyıldaki Gelişmeler: 19. yüzyılda, diseksiyon tekniklerindeki gelişmeler ve pelvik taban bozukluklarının patofizyolojisine artan ilgi sayesinde pelvik anatomi çalışmalarında önemli ilerlemeler kaydedilmiştir. Anatomistler ve doktorlar, levator ani kasının yapısını ve fonksiyonunu daha büyük bir hassasiyetle detaylandırmaya başladılar; bu kasın pelvik organları destekleme ve idrar tutmayı sürdürmedeki rolünü fark ettiler.

Jinekolojinin Rolü: Jinekolojinin 19. yüzyılda ve 20. yüzyılın başlarında tıbbi bir uzmanlık alanı olarak gelişmesi, özellikle doğum ve pelvik organ prolapsusu bağlamında levator ani kasının önemini daha da ortaya çıkardı. 20. yüzyılın ortalarında Arnold Kegel gibi jinekologlar, özellikle doğum sonrası dönemde pelvik sağlığı iyileştirmek için pelvik taban kas egzersizlerinin (şu anda Kegel egzersizleri olarak biliniyor) önemini vurgulamaya başladılar.

Modern Tıp Anlayışı: Günümüzde levator ani kası yalnızca yapısal destek rolüyle değil, aynı zamanda pelvik organ prolapsusu, idrar kaçırma ve kronik pelvik ağrı gibi bir dizi klinik durumdaki rolüyle de tanınmaktadır. MRI ve ultrason gibi görüntüleme tekniklerindeki ilerlemeler, hem sağlıklı bireylerde hem de pelvik taban bozukluğu olan kişilerde levator ani kasının daha ayrıntılı incelenmesine olanak sağlamıştır.

İleri Okuma

Shafik, A. (1975). A new concept of the anatomy of the anal sphincter mechanism and the physiology of defecation. Investigative Urology, 12(5), 412-419.
DeLancey, J. O. L. (1994). Anatomy and biomechanics of genital prolapse. Clinical Obstetrics and Gynecology, 37(4), 897-909.
Ashton-Miller, J. A., & DeLancey, J. O. L. (2007). Functional anatomy of the female pelvic floor. Annals of the New York Academy of Sciences, 1101(1), 266-296.
Wallner, C., Maas, C., Dabhoiwala, N. F., Lamers, W. H., & Deruiter, M. C. (2006). Evidence for the involvement of the puborectalis muscle in the aetiology of pelvic organ prolapse. European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology, 126(2), 216-220.
O’Dell, K. K., Morse, A. N., Crawford, S. L., & Howard, A. (2007). Vaginal pressure during lifting, floor exercises, jogging, and use of hydraulic exercise machines. International Urogynecology Journal and Pelvic Floor Dysfunction, 18(12), 1481-1489.
DeLancey, J. O. L. (1994). Anatomy and biomechanics of genital prolapse. Clinical Obstetrics and Gynecology, 37(4), 897-909.
Ashton-Miller, J. A., & DeLancey, J. O. L. (2007). Functional anatomy of the female pelvic floor. Annals of the New York Academy of Sciences, 1101(1), 266-296.