Spor yaralanmaları genellikle boş zaman veya rekabetçi spor yaparken meydana gelen yaralanmalar olarak adlandırılır. Kural olarak, belirli bir spor için belirli yaralanmalar tipiktir.
AŞIRI YÜK HASARI
Aşırı kullanım yaralanmaları, spor yaralanmalarının en yaygın nedenlerinden biridir. Aşırı kullanımın neden olduğu bu hasar, büyük olasılıkla egzersiz sırasında tekrarlanan mikro travmalardan kaynaklanan erken doku değişikliklerine işaret eder. Nedenleri kaslar, tendonlar, kıkırdak, bağlar, bursalar, fasya ve kemikler üzerindeki aşırı tekrarlayan zorlamadır.
Bireysel iç risk faktörleri; Aşırı kullanım hasarından kaynaklanan yaralanma riskini artıran ek faktörler, örneğin kas güçsüzlüğü, eklem gevşekliği, önceki yaralanmalar, kemik yanlış pozisyonları veya kalça asimetrileridir.
Dış risk faktörleri; Yanlış eğitim, aşırı yük hasarının nedeni olabilir. Bu, örneğin, yeterli toparlanma süresi olmadan antrenmanı, antagonistlerin yeterli eğitimi olmadan bir kas grubu üzerinde aşırı zorlamayı, yanlış hareket tekniğini, antrenman uzunluğunda veya yoğunluğunda çok hızlı bir artış (örneğin koşucular), uygun olmayan antrenman cihazları ve ekipmanı içerir.
AKUT SPOR YARALANMALARI
Akut spor yaralanmaları arasında yaralar, künt travma, kırıklar ve çıkıklar, akut yumuşak doku burkulmaları ve suşları bulunur. Akut spor yaralanmalarının ana nedenleri yetersiz eğitim, uygun olmayan ekipman, yanlış hırs, yorgunluk, dikkatsizlik ve yetersiz iyileşmedir.
KORUYUCU TERAPİNİN TEMELLERİ
Spor yaralanmalarının çoğu kendileri tarafından teşhis edilir ve tedavi edilir.
Hemen harekete geçmek; Yaralanmanın türüne bakılmaksızın, RICE protokolü veya PECH kuralı, ilk üç ila beş gün boyunca tedavi için en yaygın ölçüttür. Bu, bir mola (‘rest’), buz (‘ice’), kompresyon (‘ compression’) ve yükseklik (‘ elevation’). Hareketsizleştirmenin daha fazla kanamayı ve dolayısıyla hematom genişlemesini ve dokunun daha fazla şişmesini önlediği varsayılmaktadır. Kriyoterapi vazokonstriksiyona neden olur, küçük kanamayı durdurduğu, şişliği azalttığı ve inflamatuar uyaranı azalttığı söylenir. Bu önlemin yaralı bir kasın hızlandırılmış iyileşmesine yol açıp açmadığı kesin değildir. Ancak kriyoterapinin analjezik etkisi kanıtlanmıştır. Yoğun soğuk kullanımı en küçük kaplara zarar verebileceğinden 14 ° C aralığında soğuk kullanılması önerilir. Orta derecede sıkı bir kompresyon bandajı uygulamak kan akışını, ödemi ve ağrıyı azaltacaktır. Bu, yükseklik ile desteklenebilir. Kriyoterapi ve yükseklik, yaralanmadan sonraki ilk 24 saat boyunca aralıklı olarak kullanılmalıdır.
Oral ve topikal terapötikler; Analjeziklere ek olarak, bromelain, aescin vb. Genellikle morluklar veya suşlar için önerilir. Bunların dekonjestan ve antiinflamatuar etkisi olmalıdır. Avantajlarının bilimsel kanıtı henüz sağlanmadı. Bu aynı zamanda, esas olarak sübjektif hissi geliştiren arnika veya eser elementler ve mineraller içeren merhem sargıları gibi topikal önlemler için de geçerlidir. Lokal anestetiklerle infiltrasyon tedavileri, muhtemelen kas yaralanmaları için kortikosteroidlerle kombinasyon halinde, günümüzde pratik olarak artık kullanılmamaktadır.
Fizik Tedavi; Yaralanmaya bağlı olarak, yaralanmaya neden olan aktiviteden genellikle iyileşene kadar kaçınılmalıdır. Ancak durumu korumak için ilgili egzersizler ağrısız olarak yapılabilir. Özellikle, daha iyi bir iyileşme süreci için gövde kaslarının eğitiminin avantajlı olduğu kanıtlanmıştır. Kas yaralanmaları durumunda erken fonksiyonel mobilizasyon, revaskülarizasyonu ve daha hızlı reinnervasyonun desteklenmesi açısından avantajlıdır.
Atletik bantlama ve kinesiyo bant, kas yaralanmaları durumunda kas gerginliğini azaltmak ve böylece ağrıyı azaltmak için tasarlanmıştır. Bununla birlikte, bantlamanın etkinliği konusunda kesin veriler mevcut değildir. Prensip olarak bir atletik bandajı kullanılabilir. Bant sargısının yenilenmesi, yalnızca çıkarıldığında gereklidir.
SPESİFİK YARALANMALARIN SEÇİMİ
KAS YARALANMASI
Kasın aşırı gerilmesi, kas gerginliği, kas lifi yırtılması ve kas kontüzyonu arasında bir ayrım yapılmalıdır. Kaslar aşırı gerilirse, kas tonusunda bir bozukluk vardır. İlk olarak, daha fazla gerginlik ağrısı ve spazmodik gerginlikle birlikte bir gerginlik ve çekme hissi hissedilir, böylece aktivitenin durdurulması gerekir. Birkaç gün sonra eğitime devam edilebilir. Bir kas gerginliği, bir kasın aşırı gerilmesindeki kademeli artışı temsil eder, böylece doku hasarı oluşur. Başlangıçta ani ve keskin ağrı, kısıtlı hareketlilik, stres ve basınç ağrıları ile kas gerginliği vardır. Bir sonraki aşama, genellikle dört dereceye bölünmüş olan yırtık kas lifidir:
- Derece 1: tek tek kas liflerinin yırtılması, fasya sağlam
- Derece 2: sağlam fasya ve lokalize hematom ile birkaç kas lifinin rüptürü
- Derece 3: fasyada kısmi yırtılma ve yaygın kanama ile çok sayıda kas lifinin yırtılması
- Derece 4: fonksiyon kaybı ile birlikte tam kas ve fasya yırtığı
Suşlar çoğunlukla kasın göbeği bölgesinde iken, lif yırtıkları esas olarak kas-tendon birleşiminde meydana gelir (azalmış kan akışı). Klinik olarak 1. derece yırtıklarda semptomlar olmayabilir. 2. ve 3. derece kas lifi yırtıklarında, kasın devamlılığındaki kesintiler hissedilebilir. Derece 4 çatlaklar, kas deformasyonunda işlev kaybı ile ortaya çıkar. Tarama yöntemi olarak sonografi, MRI ve X-ışını teşhis açısından uygun önlemleri temsil eder. 4. derece yırtıklar, 2. derece ve 3. derece yırtıklar belirli koşullar altında cerrahi olarak tedavi edilebilir. Dördüncü günden ağrı eşiğine kadar kasın aşırı gerilmesi, 3. haftadan itibaren kas gerilmeleri, 4. ila 6. haftalar arasında yırtık bir kas lifi ve 6. ila 8. haftalar arasında bir kas yırtığı ile dikkatli mobilizasyon mümkündür. Erken masajlar iyileşme sürecini geciktirir. Kas kontüzyonunun semptomları sıcaklık, kızarıklık, ağrı, kısıtlı hareketlilik ve belirgin hematomdur. Sebep kör bir güçtür. Stres çok erken ise, çürük kemikleşebilir (miyozit ossifikans).
KOMPARTMAN SENDROMU
Kompartman sendromu, bir kas lojasındaki basıncın artması ve ardından mikro sirkülasyonun bozulması ve kan damarları, kaslar ve sinirlerin hasar görmesinden kaynaklanır. En yaygın yerler alt bacak ve ön koldur. Akut kompartman sendromunun en yaygın nedeni alt bacak kırığıdır. Bununla birlikte, kan pıhtılaşması ilaçla engellenirse, küçük yaralanmalar bile bir kompartman sendromuna yol açabilir. Teşhis öncelikle klinik olarak konur (“six Ps”: ağrı (pain), parestezi, parezi, gergin ağrı, nabız (puls) ve pembe cilt rengi). Semptomlar şiddetli (artan) ağrı, kas güçsüzlüğü, etkilenen kasların pasif olarak gerilmesiyle ağrı, etkilenen sinirin tedarik bölgesinde hipoestezi veya parestezi, alınan periferik nabızlar ve etkilenen bölmede gerginlik hissini içerir. Görüntüleme ve teknik incelemeler teşhisi doğrular. Hızlı cerrahi fasiyotomi çok önemlidir.
DİSTORSİYON
Klinik olarak, bir distorsiyon birlikte, etkilenen eklemde şişlik, hassasiyet, hareket ve efordan kaynaklanan ağrı ve ayrıca kısıtlı hareket vardır. Kapsül-ligaman aparatı sıklıkla çekilir. Ayrıca kan ve eklem efüzyonları oluşabilir. Bir distorsiyonun nedeni, pasif dış etkiye bağlı olarak eklemin fizyolojik hareket açıklığının kısa vadede aşılmasıdır (örneğin ayak bileğini bükmek). Kemiklere ve kıkırdağa eşlik eden hasar radyolojik incelemeler ile ortadan kaldırılabilir. İlk 24 ila 48 saat içinde masaj ve ısı uygulaması kontrendikedir. Eklem, muhtemelen elastik bir bandaj, bant bandaj ve / veya yürüme yardımı ile bir ila iki hafta korunmalıdır.
KEMİK EZİLMESİ VE STRES KIRILMASI
Kemik çürükleri, süngerimsi kemiklerde, kemiğin stres reaksiyonunun bir işareti olarak ödem oluşumu ve kanama ile mikro çatlaklardır. Kemik çürükleri, sadece MRI’da kemik iliği ödemi olarak açıkça tanınır. Nedeni genellikle travmadır (örneğin diz eklemindeki bağ yaralanmaları dahil). Ancak atravmatik bir gelişme de mümkündür (birincil kemik iliği ödemi). Hastalar uzun süre semptomsuz kalabilir ve bu aşamada mutlaka tedavi edilmeleri gerekmez; Ağrı yalnızca istikrarsızlık olduğunda ortaya çıkar. Her durumda, uzun vadede kemik nekrozuna kadar geri dönüşü olmayan değişiklikler meydana gelebileceği için bunlar açıklığa kavuşturulmalıdır. Stres kırıkları (‘yorgunluk kırıkları’) kemiğin en şiddetli stres reaksiyonunu temsil eder.Kemik çürükleri sıklıkla eklem yakınında (diz, ayak bileği) meydana gelirken, ağır stresli kemiklerde stres kırıkları meydana gelir.
Bunlar arasında özellikle tibia, fibula, skafoid kemik ve metatarsal kemikler (koşucular için), femur, pelvis, kalkaneus veya patella (basketbolcular vb. İçin) bulunur. Stres kırıkları genellikle erken evrelerde röntgende net bir şekilde tespit edilemez. Her iki yaralanma da çoğunlukla kadınlarda görülür. Risk faktörleri arasında düşük kemik yoğunluğu, adet bozuklukları, yeme bozuklukları, düşük BMI, romatolojik veya hematolojik hastalıklar ve hormonal değişiklikler (düşük D vitamini seviyesi, yüksek paratiroid hormonu seviyesi, demir metabolizması bozuklukları) yer alır. Semptomlar başlangıçta oldukça belirsizdir, başlangıçta efor sırasında hafif ağrı, hastalık ilerledikçe daha erken ve daha erken ortaya çıkar ve sonuçta kalıcı ağrıya neden olur. Rahatlama, hem kemik iliği ödeminde hem de stres kırıklarında muhtemelen analjeziklerle desteklenen tedavinin temel parçasıdır. Kronifikasyondan kaçınmak için eğitime çok erken başlanmamalıdır.
ÖNLEME
Spor yaralanmalarının derhal önlenmesi için çeşitli önlemler kullanılmaktadır, ancak bunları çevreleyen çok sayıda efsane vardır.
Güç, dayanıklılık ve koordinasyon; Kuvvet, dayanıklılık ve koordinasyon gibi temel motor özelliklerinin iyi bir şekilde geliştirilmesi, yaralanmayı önlemenin temel taşıdır.
Isınmak; Sözde “genel” ısınma – örneğin koşarak veya bisiklete binerek – kaslara artan kan akışına ve bağların ve tendonların esnekliğine yol açar ve dolayısıyla motivasyon üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Bununla birlikte, spor yaralanmaları üzerindeki profilaktik etki kesin olarak kanıtlanmamıştır. “Özel” ısınma ile spora özgün özel egzersizler yapılır. Bunlar aslında yaralanmaları önleyebilir. Bununla birlikte, ısınmanın fiziksel aktivite için psikolojik bir hazırlık olduğu ve MSS aktivitesini ve konsantrasyonunu artırdığı tartışmasızdır.
Germe, egzersize başlamadan önce ve tamamlandıktan sonra geniş bir sporcu yelpazesi tarafından gerçekleştirilir. Bununla birlikte, esnemenin yaralanmalara karşı önleyici bir önlem olarak uygun olduğuna dair bilimsel kanıtlar hala eksiktir. Kuvvet ve depar antrenmanında bile ters etki yapabilir çünkü hız gücü performansını düşürür. Antrenmandan sonra, kas yenilenmesi genellikle gerilerek desteklenmek yerine engellenir.
Davranışlar; Uygun ekipman ve belirli koruyucu önlemler, yaralanma riskini önemli ölçüde azaltabilir.
- Yılda yaklaşık 200.000 spor kazası meydana gelmektedir.
- Azalan sırada futbol, dağ kayağı, topla takım sporları, bisiklet ve dağ bisikleti ile yürüyüş, tırmanma ve macerada spor kazaları meydana gelir.
- Yaralanmaların çoğu bacakları, kolları ve başı etkiler.
- 30 yaşına kadar spor, bir numaralı eğlence kazasıdır.
- Her ikinci spor kazasının kendi kendine yapıldığına inanılıyor.
- Motor sporları, serbest tırmanma, yamaç paraşütü, yokuş aşağı dağ bisikleti gibi yüksek yaralanma riski olan sporlar artan popülariteye sahip.
