Marroni - Tıpacı

Antik Yunancadaki kástanon κάστανον → kastánea καστάνεα “kestane ağacı”
Kestane ve onlardan yapılan ürünler bakkallarda, yerel üreticilerde ve marketlerde bulunur. Marron, kestanenin Fransızca adıdır.
Kestane, kayın ailesinden tatlı kestane Castanea sativa’nın fındıklarıdır.
Çok fazla nişasta, sakaroz ve diğer fındıkların aksine az yağ içerirler.
Kestane gıda ve lüks eşya olarak kullanılır ve bunlardan kestane unu, ezmeler, ekmekler ve alkollü içecekler gibi çok sayıda ürün yapılabilir.
Tatlı kestane, toplardamar rahatsızlıklarını tedavi etmek için kullanılan at kestanesi ile aynı aileye ait değildir.

Kestane, kayın ailesinden (Fagaceae) tatlı kestane Castanea sativa’nın fındıklarıdır.
Tohumları tüketilmeyen at kestanesinden (Aesculus hippocastanum) farklı bir aileye aittir.
Tatlı kestane İsviçre’de, özellikle Ticino’da yaygındır ve tohumları ve odunları nedeniyle Avrupa’da binlerce yıldır yetiştirilmektedir.
Yayılma Romalılar tarafından teşvik edildi. Ağaçlar yüzlerce yıl yaşayabilir ve kalın gövdeleriyle karakterize edilir.

Içindekiler

Kestane şunları içerir:

Yüksek oranda nişasta
Diğer karbonhidratlar, özellikle sakaroz (şeker)
Diğer kuruyemişlerin aksine az yağlı
Proteinler
Lif
Vitaminler, mineraller
Su
Asitler, tanenler
Kestane ayrıca un yapmak için de kullanılabilir ve arılar çiçeklerden bal üretir.

Kestane glütensizdir ve çölyak hastalığınız veya glüten duyarlılığınız varsa tüketilebilir.

Etkileri

Kestane sağlığı geliştirici özelliklere sahiptir.

Uygulama alanları

Kestaneler kavrulup fırında pişirilir ve yemek olarak tüketilir. Geleneksel olarak av eti ile servis edilirler ve erişte kestaneden yapılan iyi bilinen bir tatlıdır.

Sürmeler de kestane ile yapılır. Ekmek ve çorbalara kestane unu eklenebilir.

Son olarak, fındıklardaki nişasta, örneğin kestane birası veya schnapps yaparak fermente edilebilir.

Halk hekimliğinde, ağacın yapraklarıyla demlenen bir çay kullanılır.

Diğer ürünler: