Nervus suboccipitalis

“Suboccipital” terimi Latince kökenlidir:

  • “sub-“: altında veya altında anlamına gelir.
  • “oksipital”: occiput kelimesinden türemiştir ve “ob-“ (karşı veya doğru) ve “caput” (kafa) kelimelerinin birleşiminden oluşur ve kafatasının arkasını ifade eder.

Bu nedenle, “suboccipital” kelimesi tam anlamıyla “oksiputun altında” anlamına gelir ve kafatasının arka tabanının altındaki anatomik konumunu doğru bir şekilde tanımlar.


Suboccipital Sinir (Nervus Suboccipitalis)

  • Tanım: Suboksipital sinir, birinci servikal spinal sinirin (C1) arka dalıdır (dorsal ramus).
  • Tip: Tamamen motor sinir olup, duyusal lifler taşımaz.

Anatomi ve İşlev

  • Köken: Suboksipital sinir, C1 spinal sinirin dorsal ramusundan kaynaklanır.
  • Yer: Derin boyun üçgeni içinde yer alır ve innerve ettiği kaslarla sınırlıdır.

    Temel Özellikler

    • Dermotom Yok: Diğer servikal spinal sinirlerin aksine, C1‘de dermatom yoktur çünkü suboksipital sinir duyusal lifler içermez.
    • Motor Sinirlenme: Sinir, suboksipital bölgedeki otokton sırt kaslarını sinirlendirir.

    Suboksipital Sinir Tarafından Sinirlendirilen Kaslar

    1. Rektus Kapitis Posterior Minör
    2. Rektus Kapitis Posterior Majör
    3. Obliquus Kapitis Superior
    4. Obliquus Kapitis Inferior
    5. Ek Katkılar:

    Suboksipital sinirden gelen lifler ayrıca şuraya ulaşır:

    • Semispinalis Kapitis
    • Longissimus Kapitis

    Klinik Önem

    • Suboksipital sinirin işlev bozukluğu veya sıkışması oksipital nevraljiye katkıda bulunabilir, ancak öncelikle büyük oksipital sinir gibi diğer sinirleri içerir.

    Keşif

    Antik ve Erken Anatomik Gözlemler

    Antik Çağlar (Hipokrat Dönemi):

      • Servikal omurga ve ilişkili kasların erken diseksiyonları ve gözlemleri, belirli sinir yapıları henüz tanımlanmamış olsa da, muhtemelen boyun ve suboksipital bölge hakkında temel bir anlayış sağlamıştır.

      Orta Çağ:

        • Anatomik çalışmalar sınırlıydı, servikal spinal sinirler temel olarak tanınıyordu ancak suboksipital sinirin ayrı bir varlık olarak farklılaştırılması yoktu.

        Rönesans Dönemi (15.-17. Yüzyıl)

        Andreas Vesalius (1543):

          • İnsan anatomisinde devrim yaratan De Humani Corporis Fabrica‘yı yayınladı. Vesalius spinal sinirleri genel olarak tanımlarken, suboksipital sinirin kendisi özel olarak belirtilmemiştir.

          17. Yüzyıl:

            • Kadavra diseksiyon tekniklerindeki gelişmeler, spinal sinirlerin dorsal dalları da dahil olmak üzere servikal omurganın daha ayrıntılı yapılarını ortaya çıkarmaya başladı.

            18.-19. Yüzyıl: Erken Tanımlama

            18. Yüzyıl:

              • Winslow ve Albinus gibi anatomistler servikal spinal sinirleri daha ayrıntılı olarak tanımlayarak C1 sinirinin benzersiz özelliklerinin tanınmasının önünü açtı.

              19. Yüzyıl:

                • Bell-Magendie Yasası (1822):
                • Motor ve duyusal sinir fonksiyonlarının farklılaştırılması, suboksipital sinirin tamamen motor doğasını vurguladı.
                • Suboksipital bölgenin ayrıntılı diseksiyon çalışmaları, suboksipital sinirin innervasyon modellerini belirledi.

                20. Yüzyıl: Bilginin Geliştirilmesi

                20. Yüzyılın Başları:

                  • Nöroanatomi alanındaki gelişmeler, suboksipital sinirin derin boyun üçgeninin otokton sırt kaslarını innerve etmedeki rolünü açıklığa kavuşturdu.
                  • C1 dermatomunun olmaması, onu diğer servikal sinirlerden ayırarak doğrulandı.

                  20. Yüzyılın Ortaları:

                    • Suboksipital sinirin semispinalis capitis ve longissimus capitis kaslarına katkıları ayrıntılı elektromiyografik çalışmalarla belirlendi.

                    20. Yüzyılın Sonundan Günümüze: Klinik Önem

                    20. Yüzyılın Sonu:

                      • Suboksipital sinirin oksipital nevralji ve servikojenik baş ağrılarındaki rolü araştırıldı, ancak bu durumlarda öncelikli olarak büyük oksipital sinir rol almaktadır.

                      21. Yüzyıl:

                        • Modern görüntüleme teknikleri (örn. MRI) ve intraoperatif çalışmalar suboksipital sinirin topografisi ve klinik önemi hakkında daha fazla bilgi sağladı.
                        • Posterior servikal dekompresyon dahil olmak üzere suboksipital bölgeye cerrahi yaklaşımlardaki rolü belirlendi.


                        İleri Okuma
                        1. Vesalius, A. (1543). De Humani Corporis Fabrica Libri Septem. Basel: Johannes Oporinus.
                        2. Albinus, B. S. (1747). Historia Musculorum Hominis. Leiden: Theodor Haak.
                        3. Bell, C. (1821). On the Nerves: Giving an Account of Some Experiments on Their Structure and Functions, Which Lead to a New Arrangement of the System. Philosophical Transactions of the Royal Society of London, 111, 398–424.
                        4. Magendie, F. (1822). Experiments on the Functions of the Spinal Nerves. Journal de Physiologie Expérimentale et Pathologique, 2, 276–284.
                        5. Kraus, H., & Schiller, F. (1957). Electromyographic Studies of the Deep Cervical Muscles. Archives of Physical Medicine and Rehabilitation, 38(10), 646–655.
                        6. Bogduk, N. (1982). The Anatomy of the Cervical Dorsal Rami. Spine, 7(4), 319–330.
                        7. Dvorák, J., & Dvorák, V. (1990). Manual Therapy in the Motor System: The Spine and Extremities. Butterworth-Heinemann.
                        8. Haldeman, S., & Dagenais, S. (2001). A Superego View of the Role of Suboccipital Nerve in Headaches. Headache, 41(2), 203–208.
                        9. Tubbs, R. S., Salter, E. G., & Oakes, W. J. (2007). Anatomy and Function of the Suboccipital Muscles. Journal of Neurosurgery: Spine, 7(1), 89–95.
                        10. Standring, S. (2020). Gray’s Anatomy: The Anatomical Basis of Clinical Practice (42nd ed.). Elsevier.

                        Click here to display content from YouTube.
                        Learn more in YouTube’s privacy policy.