Latincedeki tinniō (“çan sesi, çınlamak, çalmak”)’nin geçmiş zamandaki edilgen zarfıdır. Anlamları:
- Titreşti, çınladı, şıngırdadı,
- Ağladı, çığlık attı, tiz sesle çığlık attı.
| Sayı | Tekil | Çoğul | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Hal/ Cins. | Mask. | Fem. | Nötr | Mask. | Fem. | Nötr | |
| Nominatif | tinnītus | tinnīta | tinnītum | tinnītī | tinnītae | tinnīta | |
| Genitif | tinnītī | tinnītae | tinnītī | tinnītōrum | tinnītārum | tinnītōrum | |
| Datif | tinnītō | tinnītō | tinnītīs | ||||
| Akusatif | tinnītum | tinnītam | tinnītum | tinnītōs | tinnītās | tinnīta | |
| Ablatif | tinnītō | tinnītā | tinnītō | tinnītīs | |||
| Vokatif | tinnīte | tinnīta | tinnītum | tinnītī | tinnītae | tinnīta |
