Brudzinski’nin işareti adını Polonyalı çocuk doktoru Józef Brudziński’den (1874-1917) almıştır ve gerçekten de menenjitin klinik bir göstergesi olarak kullanılmaktadır. Brudziński menenjitle ilgili birkaç işaret tanımlamıştır, ancak en yaygın olarak “Brudzinski’nin işareti” olarak anılan işaret meningeal irritasyon için yapılan nörolojik muayenenin bir parçasıdır.

Menenjitle ilgili dört farklı belirti

Brudzinski’nin işareti özellikle hastanın boynu pasif olarak büküldüğünde ortaya çıkan bir refleks hareketini ifade eder. Bu manevra sırasında, sırtüstü yatan bir hasta, menenjit vakalarında olduğu gibi meningeal irritasyona sahipse, boyun fleksiyonuna yanıt olarak dizlerini ve kalçalarını istemsiz olarak bükecektir.

Brudzinski menenjitle ilgili dört farklı belirti tanımlamıştır:

  • Boyun İşareti (Brudzinski’nin boyun işareti): En yaygın olarak bilinen ve kullanılandır. Boyun pasif olarak büküldüğünde kalça ve dizlerin istemsiz olarak bükülmesi.
  • Simfizeal İşaret (Brudzinski’nin simfizeal işareti): Pubik simfize uygulanan basınç kalça ve dizde istemsiz fleksiyona yol açar.
  • Yanak İşareti: Zigomatik kemiğin hemen altındaki yanaklara basınç uygulandığında, ön kol ve kolda refleks fleksiyon olur.
  • Alt Uzuvların Refleks Fleksiyonu: Bir bacağın fleksiyonu diğer bacakta refleks fleksiyona yol açar.

Brudzinski’nin boyun işareti genellikle meningeal irritasyon için bir başka test olan ve dizin pasif ekstansiyonuna direncin test edildiği Kernig işareti ile birlikte değerlendirilir.

Klinik Belirtiler

Hem Brudzinski hem de Kernig belirtileri, meninkslerin (beyin ve omuriliği çevreleyen zarlar) iltihaplanması olan menenjitin teşhisinde kullanılır. Menenjit, diğer nedenlerin yanı sıra bakteriyel, viral veya mantar enfeksiyonlarından kaynaklanabilir ve tıbbi bir acil durum olarak kabul edilir. Ancak bu belirtiler menenjit için tamamen spesifik veya hassas değildir ve diğer klinik bulgular ve tanısal testlerle (örn. lomber ponksiyon) birlikte kullanılmalıdır.

Tarihsel Bağlam

Józef Brudziński önde gelen bir Polonyalı doktor, eğitimci ve eğitimli bir çocuk doktoruydu. Pediatri alanına önemli katkılarda bulunmuştur, ancak meningeal belirtiler üzerine yaptığı çalışmalar ona kalıcı bir miras kazandırmıştır. Brudzinski belirtisi terimi ilk kez 20. yüzyılın başlarında kendisi tarafından tanımlanmış ve bulguları 1917’deki zamansız ölümünden hemen önce tıp literatüründe yayınlanmıştır.

1. Meningeal İrritasyon Belirtilerinin İlk Gözlemleri (19. Yüzyılın Sonları)

  • Brudzinski’nin spesifik bulguları tanımlanmadan önce, diğer klinisyenler meningeal irritasyonun klinik belirtilerini araştırmaya başlamışlardı. Bu, 20. yüzyılın başlarında daha spesifik tanı tekniklerine zemin hazırladı.

2. Józef Brudziński’nin İlk Keşfi (1909)

  • 1909: Józef Brudziński, çocuklarda kontralateral refleksler üzerine bulgularını Medizinische Klinik dergisinde yayınlayarak menenjitle ilgili işaretinin ilk resmi tanımını yaptı.
  • “Ueber die kontralateralen Reflexe an den unteren Extremitäten bei Kindern” başlıklı makalesi, günümüzde yaygın olarak Brudzinski’nin boyun işareti olarak anılan şeyi tanımlıyordu.

3. Brudzinski’nin İleri Çalışmaları ve İyileştirmeleri (1910-1912)

  • 1910’ların başında Brudzinski çalışmalarını genişletti ve meningeal irritasyonla ilgili farklı refleksleri daha da kategorize etti:
    • Brudzinski’nin boyun işareti**: Pasif boyun fleksiyonu üzerine dizlerin ve kalçaların istemsiz fleksiyonu.
    • Symphyseal işareti: Pubik simfize basınç uygulandığında kalça ve dizin refleks fleksiyonu.
    • Yanak işareti** ve alt ekstremite refleksi gibi diğer refleksler.
  • Çalışmaları, Brudzinski’nin işaretini 19. yüzyılın sonlarında Vladimir Mikhailovich Kernig tarafından keşfedilen Kernig’in işaretinden ayırt etmeye yardımcı oldu.

4. Yayın ve Daha Geniş Çapta Tanınma (1913)

  • 1913: Brudziński, Polonya tıp literatüründe meningeal reflekslerle ilgili bulgularının kapsamlı bir özetini yayınladı ve Avrupa çapında ilgi gördü. Makalesi, bu reflekslerin çocuklarda akut menenjit teşhisinde ne kadar önemli olduğunu vurguluyordu.

5. Birinci Dünya Savaşı ve Brudzinski’nin Mirası (1917)

  • Józef Brudziński 1917 yılında 43 yaşındayken I. Dünya Savaşı sırasında hayata veda etti. Nispeten kısa kariyerine rağmen çalışmalarının kalıcı bir etkisi oldu. Onun işaretleri menenjit için standart nörolojik muayene araçları haline geldi.

6. Tıbbi Uygulamaya Entegrasyon (20. Yüzyıl)

  • 20. yüzyıl boyunca, Brudzinski’nin işareti özellikle menenjit şüphesi olan vakalarda klinik nörolojik muayenenin standart bir parçası haline geldi. Kernig işaretinin** yanı sıra, Brudzinski’nin yöntemleri dünya çapında tıp fakültelerinde yaygın olarak öğretildi.

7. Modern Doğrulama ve Eleştiri (20. Yüzyıl Sonu – 21. Yüzyıl Başı)

  • Lomber ponksiyon** ve nörogörüntüleme gibi tanı teknolojilerindeki ilerlemelerle birlikte, Brudzinski’ninki gibi fiziksel işaretlerin rolü yeniden değerlendirilmiştir.
  • Thomas ve arkadaşları (2002) tarafından yapılan çalışmalar da dahil olmak üzere, bu işaretlerin tanısal doğruluğu değerlendirilmiştir. Klinik olarak hala değerli olsalar da, sınırlı duyarlılık ve özgüllüğe sahip oldukları ve diğer tanı araçlarıyla birlikte kullanıldıklarında en etkili oldukları kabul edilmektedir.

8. Klinik Uygulamada Güncel Kullanım (21. Yüzyıl)

  • Günümüzde Brudzinski işareti, menenjit şüphesi için klinik muayenenin kesin olmasa da önemli bir parçası olmaya devam etmektedir. Tıp eğitiminde tarihsel ve faydalı bir hasta başı aracı olarak öğretilmeye devam etmektedir.

Brudzinski’nin çalışması artık özellikle merkezi sinir sistemini etkileyen bulaşıcı hastalıklar bağlamında nörolojik muayene için temel bilginin bir parçası olarak kabul edilmektedir.

    İleri Okuma
    1. Brudzinski, J. (1909). “Ueber die kontralateralen Reflexe an den unteren Extremitäten bei Kindern”. Medizinische Klinik, 5(30), 1410-1413.
    2. Chatzikonstantinou, M., Wolf, M., & Schmutzhard, E. (2019). “Historical Aspects of Clinical Diagnosis and Differential Diagnosis of Bacterial Meningitis”. European Journal of Neurology, 26(5), 721-728. https://doi.org/10.1111/ene.13932
    3. Thomas, K. E., Hasbun, R., Jekel, J., & Quagliarello, V. J. (2002). “The Diagnostic Accuracy of Kernig’s Sign, Brudzinski’s Sign, and Nuchal Rigidity in Adults with Suspected Meningitis”. Clinical Infectious Diseases, 35(1), 46-52. https://doi.org/10.1086/340979
    4. Schut, E. S., Brouwer, M. C., & van de Beek, D. (2012). “Clinical Features and Diagnosis of Acute Bacterial Meningitis”. Current Infectious Disease Reports, 14(3), 306-311. https://doi.org/10.1007/s11908-012-0257-6
    5. Van den Beek, D., Drake, J. M., & Tunkel, A. R. (2010). “Nosocomial Bacterial Meningitis”. New England Journal of Medicine, 362(2), 146-154. https://doi.org/10.1056/NEJMra0804573