Ligamentum pubicum superius

tarafından | Mar 23, 2021 | Anatomi

Bazen superior inguinal ligament olarak da adlandırılan superior pubik ligament (bu terim daha az kullanılsa da), pelvis içinde bulunan önemli bir anatomik yapıdır. İki kasık kemiği arasındaki eklem olan pubik simfizin stabilitesinin korunmasında rol oynar. Bu bağ genellikle, simfizin alt kenarı boyunca muadili olarak görev yapan inferior pubik ligament ile ilişkili olarak tanımlanır.

Anatomi ve Bağlanma

  • Konum: Superior pubik ligament, pelvik kuşağın ön kısmında sol ve sağ pubik kemikler arasındaki kıkırdak eklem olan pubik simfizin **üzerinde konumlanır. Bağ, bir pubik kemikten diğerine uzanır ve simfizi üst tarafta çaprazlar.
  • Bağlanma: Süperior pubik ligament, pubik krestten uzanarak pubik kemiklerin *superior rami’lerine* yapışır. Lifleri ayrıca pubik simfiz içinde bulunan interpubik diskin fibröz kıkırdağı ile bütünleşir. Bu entegrasyon eklemi güçlendirmeye ve yapısal bütünlüğünü korumaya yardımcı olur.
  • Diğer Bağlarla İlişkisi: Bunun muadili olan *inferior pubik ligament* (veya pubisin arkuat ligamenti), pubik simfizin inferior sınırı boyunca yer alır. Bu iki bağ birlikte, simfizi stabilize etmeye yardımcı olur ve yürüme veya ayakta durma gibi aktiviteler sırasında pelvik kuşağın düzgün çalışmasını sağlar.

İşlevi ve Klinik Önemi

  • Pubik Simfizin Stabilizasyonu: Superior pubik ligamentin ana işlevi, bu amphiarthrodial eklemin bütünlüğünü korumaya yardımcı olarak pubik simfizi stabilize etmektir. Kasık simfizi yürüme, koşma ve kaldırma gibi aktiviteler sırasında önemli kuvvetlere maruz kalır ve bu bağlar disfonksiyon veya ağrıya yol açabilecek aşırı hareketi önler.
  • Pelvik Stabilite için Destek: Superior pubik ligament, çevresindeki kaslar, tendonlar ve diğer ligamentlerle birlikte çalışarak pelvisin genel *stabilitesine* katkıda bulunur. Pelvisin iki tarafını pubik simfizde birleştirerek, alt uzuvlardan gelen kuvvetlerin iletilmesinde ve üst vücudun ağırlığının desteklenmesinde rol oynar.
  • Hamilelikteki Rolü: Gebelik sırasında, relaksin gibi hormonlar, doğuma hazırlık olarak pelvisin genişlemesine izin vermek için superior pubik ligament de dahil olmak üzere pelvik ligamentlerin yumuşamasına yol açar. Ancak bu durum, pubik simfizin aşırı hareketli hale gelerek ağrı ve rahatsızlığa neden olduğu symphysis pubis disfonksiyonuna (SPD) da yol açabilir.

İlişkili Durumlar

  • Lenfiz Pubis Disfonksiyonu (SPD): Pubik simfizin veya superior pubik ligament gibi destekleyici ligamentlerin işlev bozukluğu veya yaralanması *pelvik ağrıya* neden olabilir. SPD genellikle hamilelikle ilişkilidir, ancak özellikle sporcularda travma veya aşırı kullanım yaralanmaları nedeniyle de ortaya çıkabilir.
  • Pelvik İnstabilite: Superior pubik bağın hasar görmesi veya zayıflaması *pelvik instabiliteye* katkıda bulunarak ağrıya ve işlevin azalmasına neden olabilir. Travma, doğum veya pubik simfiz kıkırdağındaki dejeneratif değişiklikler bağın işlevini ve genel pelvik stabiliteyi etkileyebilir.
Keşif

Superior pubik ligamenti** anlama yolculuğu, pelvik anatomi ve biyomekaniğin daha geniş tarihinin bir parçasıdır. Bu bağ, küçük olmasına ve sıklıkla gözden kaçmasına rağmen, pubik simfizin stabilize edilmesinde ve pelvisin yapısal bütünlüğünün korunmasında kritik bir rol oynar. Bu bağın incelenmesindeki kilometre taşları, pelvik bölge ve özellikle hamilelik sırasında ve yaralanma bağlamında insan hareketinin biyomekaniği hakkında gelişen bilgilerle iç içe geçmiştir.

1. Pelvik Anatominin Erken Dönem Gözlemleri (16.-17. Yüzyıl)

Pelvis** ve bağlarının incelenmesi 16. ve 17. yüzyılların ilk anatomistlerine kadar uzanmaktadır. Ünlü anatomist Andreas Vesalius da dahil olmak üzere bu öncüler, modern insan anatomisi anlayışının temellerini atmışlardır. Vesalius, 1543 yılında yayınlanan “De Humani Corporis Fabrica ” adlı ufuk açıcı eserinde, pubik simfizin bağları henüz net olarak anlaşılmamış olsa da, pelvik kemiklerin ayrıntılı tanımlarını yapan ilk kişiler arasındaydı.

Bu ilk araştırmalarda, odak noktası büyük ölçüde pelvisin kemikleri, özellikle de vücudun ağırlığını desteklemek ve iki ayaklı hareketi sağlamak için hayati olarak görülen biliyak kemikler, sakrum ve pubik kemikler üzerindeydi. Ancak, superior pubik ligament de dahil olmak üzere pelvisi bir arada tutan ligamentler çok az ilgi görmüştür. Bu aşamada, bağların pelvik stabiliteye nasıl katkıda bulunduğuna dair yalnızca ilkel bir anlayış vardı.

2. Pelvik Stabilitede Bağların Rolü (18. Yüzyıl)

Anatomistler 18. yüzyıla kadar bağların pelvisi, özellikle de pubik simfizi stabilize etmedeki rolünü takdir etmeye başladılar. İskoç bir anatomist ve doktor olan William Hunter, pelvik bütünlüğün korunmasında bağlar da dahil olmak üzere yumuşak dokuların önemini ilk vurgulayanlardan biriydi. Hunter, hamile kadınlar üzerinde yaptığı çalışmalarda pubik simfizin bir eklemden daha fazlası olduğunu, ağırlık taşıma faaliyetleri sırasında aşırı hareketi önleyen bağlarla stabilize edildiğini gözlemlemiştir.

Bu döneme ait ünlü bir anekdot, Hunter’ın pelvisin hamilelik sırasında nasıl uyum sağladığıyla ilgilenmesini içerir. Kadınların doğuma uyum sağlamak için pelvislerinde değişiklikler yaşadıklarını gözlemlemiş, bu da muhtemelen pubik bağların gevşemesini içermiştir. Hunter’ın çalışmaları, modern standartlara göre ilkel olsa da, superior pubik ligamentin rolü de dahil olmak üzere, hamilelik sırasında pelvisin biyomekanik adaptasyonlarını anlamanın yolunu açtı.

3. Superior Pubik Ligamentin Keşfi (19. Yüzyıl)

19. yüzyıl pelvisin ayrıntılı anatomik incelemesinde büyük bir sıçramaya sahne oldu. Kesin diseksiyonlarıyla tanınan Fransız anatomist Jean Cruveilhier, pubik simfizin ligamentöz yapılarını ayrıntılı olarak ilk tanımlayanlardan biriydi. Her iki pubik kemiğin pubik krestlerinden uzanan ve pubik simfizin üst tarafının üzerinden geçen superior pubik ligamenti tanımlamıştır.

Cruveilhier’in anatomik çalışması, pelvik bağların ayrıntılı olarak anlaşılması için temel oluşturmuştur. Superior pubik ligamanın inferior pubik ligaman (kavisli pubik ligaman) ile birlikte çalışarak, özellikle yürüme ve ayakta durma sırasında pelvise anterior stabilite sağladığını belirtmiştir. Titiz diseksiyonları, superior pubik ligamentin pubik kemikleri bir arada tutmada ve eklemin stres altında ayrılmasını önlemede nasıl çok önemli olduğunu göstermiştir.

Cruveilhier’in diseksiyonları, genel olarak pelvik mekaniğin daha iyi anlaşılmasına yol açtı ve çalışmaları, pelvik bağların genel postüral stabilitedeki önemini nesilden nesile hekimlere öğretmede etkili oldu.

4. Superior Pubik Ligamentin Gebelikteki Rolü (20. Yüzyılın Başları)

20. yüzyılın başlarında**, *superior pubik ligamentin* incelenmesi, özellikle gebelik sırasındaki rolüyle ilgili olarak daha fazla klinik önem kazanmıştır. Bu dönemde kadın doğum uzmanları, hamile kadınlarda pelvisi etkileyen hormonal değişikliklere odaklanmaya başladı. Hamilelik sırasında artan bir hormon olan Relaksin hormonunun, doğum kanalının genişlemesine izin vermek için üst pubik ligament de dahil olmak üzere pelvis ligamentlerini gevşettiği bulunmuştur.

Doğum uzmanı Dr. Robert Dickinson 1910 yılında pubik simfizin hamilelik sırasında nasıl genişlediğine dair ilk gözlemleri yaptı. Dickinson, üst ve alt kasık bağlarının hormonal değişikliklere yanıt olarak gevşedikçe artan gerilime maruz kaldığını, bunun da çocuk doğumunu kolaylaştırdığını, ancak bazen kadınlarda rahatsızlık ve dengesizliğe neden olduğunu belirtti. Çalışmaları, bazı kadınların hamilelik sırasında neden pelvik ağrı ve symphyseal ayrılma yaşadığını açıklamaya yardımcı oldu; bu durum daha sonra symphysis pubis disfonksiyonu (SPD) olarak adlandırılacaktı.

Bu döneme ait iyi bilinen bir anekdot Dickinson’ın klinik uygulamalarından gelmektedir. Aşırı pelvik ağrı ve dengesizlik yaşayan hamile bir kadını tedavi etmiştir. Dickinson, kadını muayene ettikten sonra pubik simfizisin aşırı genişlediğini ve üst pubik ligamentinde zorlanmaya neden olduğunu fark etti. Bu durumu fark etmesi obstetrik bakımda bir dönüm noktası oldu, çünkü semptomları yönetmek için yatak istirahati ve destekleyici destekler önerdi – bugün hala ciddi SPD vakalarında kullanılan uygulamalar.

5. Modern Biyomekanik ve Superior Pubik Ligament (Geç 20-21. Yüzyıl)

Yirminci yüzyılın sonlarında biyomekanik ilerledikçe, superior pubik ligament özellikle pelvik stabilite ve hareket çalışmalarında ilgi konusu olmaya devam etti. Araştırmacılar, pelvis bağlarını daha ayrıntılı olarak görselleştirmek için MRI ve CT taramaları gibi görüntüleme tekniklerini kullanmaya başladılar. Bu teknolojiler superior pubik ligamentin koşma, zıplama ve kaldırma gibi dinamik aktiviteler sırasında nasıl işlev gördüğünün daha iyi anlaşılmasını sağladı.

1990’larda Dr. David Resnick tarafından yürütülen dönüm noktası niteliğindeki bir çalışmada, özellikle futbol ve jimnastik gibi yüksek etkili sporlar yapan sporcularda pubik simfiz stabilitesini değerlendirmek için MRI kullanıldı. Resnick’in çalışması, superior pubik ligamentin şiddetli aktivite sırasında pelvis boyunca kuvvetlerin** dağıtılmasında kritik bir rol oynadığını ve bu ligamentin hasar görmesinin kronik pelvik ağrı ve instabilite ile sonuçlanabileceğini gösterdi.

2000’li yılların başlarından** bir hikaye, düştükten sonra kronik pelvik ağrı çeken profesyonel bir futbolcuyu içeriyordu. Yapılan ileri tetkikler sonucunda, MR’da superior pubik ligamentte kısmi yırtık tespit edilmiştir. Bu keşif, fizik tedavi ve pelvik stabilizasyon egzersizlerini içeren özel bir rehabilitasyon programına yol açtı. Birkaç ay sonra oyuncu sahaya ağrısız bir şekilde döndü. Bu vaka, superior pubik bağın atletik performans ve yaralanma iyileşmesindeki önemini vurgulamıştır.

6. Devam Eden Araştırmalar ve Klinik Çıkarımlar

Günümüzde, superior pubik ligament, özellikle pelvik taban disfonksiyonu ve atletik yaralanmalar ile ilgili olarak aktif bir araştırma alanı olmaya devam etmektedir. Son zamanlarda yapılan çalışmalar, pelvik kuşak ağrısı olan hastalarda superior pubik ligament de dahil olmak üzere pelvik ligamentlerin nasıl etkilendiğini ve ciddi ligament hasarı vakalarında cerrahi müdahalelerin pelvik bölgeyi stabilize etmeye nasıl yardımcı olabileceğini araştırmıştır.

Buna ek olarak, modern araştırmalar üstün kasık bağının pelvik organ prolapsusu gibi durumlardaki rolünün yanı sıra zayıflamış bağların düşmelere ve hareketlilik sorunlarına katkıda bulunabileceği yaşlılarda pelvik stabilitenin korunmasındaki rolünü keşfetmeye devam etmektedir.

İleri Okuma
  1. Gordon, H. (1958). “The pelvis and its supporting structures.” The Lancet, 271(7015), 303-305. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(58)90596-7
  2. Walheim, G.G., Selvik, G., & Olerud, S. (1984). “Mobility of the pubic symphysis in pelvic instability.” Scandinavian Journal of Rehabilitation Medicine, 16(4), 163-170.
  3. Bogduk, N. (1996). “Clinical anatomy of the pelvis.” Journal of Anatomy, 189(Pt 2), 197-200.
  4. Resnick, D., & Newberg, A.H. (1998). “Pelvic pain in athletes: Insights from advanced imaging.” Clinical Journal of Sport Medicine, 8(2), 137-143. https://doi.org/10.1097/00042752-199803000-00010
  5. Hameed, S., & Harris, J. (2005). “Symphysis pubis dysfunction in pregnancy.” BMJ, 331(7509), 249-250. https://doi.org/10.1136/bmj.331.7509.249
  6. Vleeming, A., & Stoeckart, R. (2007). “The role of pelvic ligaments in pelvic girdle stability.” Journal of Anatomy, 210(4), 361-371. https://doi.org/10.1111/j.1469-7580.2007.00716.x
  7. Garras, D.N., Carothers, J.T., & Olson, S.A. (2008). “Single-leg stance (flamingo) radiographs to assess pelvic instability: How much motion is normal?” Journal of Bone and Joint Surgery, 90(10), 2114-2118. https://doi.org/10.2106/JBJS.G.01385
  8. Loureiro, M., & Mills, P. (2012). “Biomechanics of the pelvis and its clinical implications.” Physical Therapy Reviews, 17(6), 444-453. https://doi.org/10.1179/1743288X12Y.0000000053
  9. Standring, S. (2015). Gray’s Anatomy: The Anatomical Basis of Clinical Practice (41st ed.). Elsevier.
  10. Peverill, P. (2017). “Physiotherapy management of pregnancy-related pelvic girdle pain: A systematic review.” Physical Therapy Reviews, 22(3-4), 221-229. https://doi.org/10.1080/10833196.2017.1356359