Martegiani hunisi- Cloquet kanalının optik diskte sonlandığı huni şeklindeki genişlemedir.
Tanım ve Genel Bakış
Martegiani halkası, gözün vitreus gövdesindeki anatomik bir yapıdır. Posterior hyaloid ve optik disk ile yakından ilişkili olan halka şeklindeki bir kalıntıyı temsil eder. Birçok bağlamda, Martegiani halkası, posterior vitreus dekolmanı (PVD) sırasında görünür hale gelen dairesel bir opaklık olan Weiss halkasına eşdeğer veya onunla yakından ilişkili olarak kabul edilir. Bununla birlikte, Weiss halkası genellikle vitreus dekolmanı ve uçuşan cisim oluşumu klinik bakış açısından tanımlanırken, “Martegiani halkası” terimi, belirli anatomik ve görüntüleme çalışmalarında, Cloquet kanalının optik sinir başı yakınında genişlediği alanı belirtmek için daha spesifik olarak kullanılır ve fetal gelişimden geriye doğru giden hyaloid arter kalıntılarını temsil eder.
Anatomik ve Embriyolojik Arka Plan
Embriyogenez sırasında, hyaloid arter tarafından beslenen birincil vitreus, gelişen gözü doldurur. Gelişim ilerledikçe, hyaloid arter geriler ve geride artık bir yapı bırakır. Hyaloid arterin kalıntı kanalı olan Cloquet kanalı, merceğin arka yüzeyinden optik sinir başına kadar uzanır. Optik diskin yakınında, bu kanal tipik olarak Martegiani alanı olarak bilinen belirgin bir alanı oluşturmak üzere genişler. Olgun gözde, özellikle yaşa bağlı vitreus sıvılaşması ve ayrılması sonrasında, bu bölge klinik muayene ve görüntüleme çalışmalarında gözlemlenebilen halka şeklinde bir opaklık -Martegiani halkası- olarak belirginleşebilir. Bazı literatürlerde, bu yapı Weiss halkası ile birbirinin yerine kullanılabilir şekilde tanımlanmaktadır, ancak ikinci terim PVD ile ilişkili semptomatik uçuşan cisimler bağlamında daha yaygındır.
Klinik Önemi ve Tanısal Değerlendirme
Martegiani halkası klinik olarak birkaç nedenden dolayı önemlidir:
- Arka Vitreus Dekolmanı (PVD): Vitreus retinadan ayrıldığında, daha önce yapışık olan halka (Martegiani veya Weiss halkası olarak adlandırılır) serbestçe yüzebilir ve bir uçuşan cisim olarak algılanabilir.
- Semptomlar: Genellikle asemptomatik olmasına rağmen, halkanın opaklığı görsel eksene müdahale ederse hastalar görsel bozukluklar yaşayabilir. Bazı durumlarda, yoğunlaşmış vitreus tarafından optik diske uygulanan çekme kuvvetleri (artmış glioziste görüldüğü gibi) arkuat skotomlar gibi görme alanı kusurlarına katkıda bulunabilir.
- Görüntüleme Teknikleri: Modern görüntüleme yöntemleri, özellikle en face görüntüleme ile optik koherens tomografi (OCT), arka vitreus yapılarının ayrıntılı görüntülenmesine olanak tanır. Çalışmalar, “Martegiani alanı”nı (AM) ölçmüş ve optik diske bitişik ortak dikey-oval konfigürasyonunu tanımlamıştır. Bu tür görüntüleme, hem anatomik çalışmada hem de vitreoretinal arayüz bozukluklarının yönetiminde yardımcı olur.
Tedavisel Hususlar
Martegiani halkasının kendisi genellikle iyi huylu bir anatomik bulgu olsa da, PVD ortamında semptomatik vitreus uçuşan cisimleriyle ilişkisi müdahaleyi gerektirebilir. Lazer vitreolizi, Martegiani halkasından kaynaklananlar da dahil olmak üzere opaklıkları hedef almak ve bozmak için kullanılan ve görsel bozuklukları hafifleten bir tedavi seçeneğidir. Prosedür, opaklığı parçalamak için odaklanmış lazer enerjisi kullanır, böylece uçuşan cisimlerin şiddetini azaltır ve hastanın yaşam kalitesini iyileştirir. Bununla birlikte, tedavi kararı semptom şiddetine ve bitişik retina yapılarına yan hasar riskine dayanmaktadır.
Tarihsel ve Adlandırma Perspektifleri
Vitreus kalıntılarını çevreleyen adlandırma zamanla evrimleşmiştir. “Weiss halkası” terimi uzun zamandır PVD’den sonra görülen dairesel kalıntıyı belirtmek için kullanılıyor, ancak bazı yazarlar ve görüntüleme çalışmaları (özellikle süpürülmüş kaynaklı OCT’yi içerenler) optik diskin yakınındaki Cloquet kanalının genişlemesini tanımlamak için “Martegiani alanı” terimini tercih ediyor. Bu ayrım, literatürdeki ikili bakış açılarını vurgular: Biri ayrılmış vitreustaki klinik görünümü vurgularken, diğeri yapının embriyolojik ve anatomik kökenine odaklanır. Bazı klinik metinlerde ve atlaslarda, iki terim birbirinin yerine kullanılır ve hem tarihsel bağlamı hem de görüntüleme teknolojisindeki gelişmeleri yansıtır.
Keşif
• Erken Anatomik Temeller (19. Yüzyıl)
– Cloquet Kanalı’nın Keşfi: 19. yüzyılda, Jules Germain Cloquet gibi anatomistler, embriyonik hyaloid arterin bir kalıntısı olan hyaloid kanalı tanımladılar ve bu kanal daha sonra vitreus bağlantılarını ve optik diskin yakınında halka benzeri yapıların potansiyel oluşumunu anlamak için temel oluşturdu.
• 20. Yüzyılın Ortalarında Klinik Tanıma (Yaklaşık 1950’ler-1960’lar)
– Weiss Halkası’nın Tanımlanması: Klinisyenler, posterior vitreus dekolmanı (PVD) geçiren hastalarda halka şeklinde bir opaklık gözlemlediler. Bu halka klinik literatürde öncelikli olarak “Weiss halkası” olarak adlandırılsa da, daha sonraki tartışmalar onu daha sonra Martegiani alanı olarak tanımlanan bölgenin altta yatan anatomisiyle ilişkilendirmeye başladı.
• İleri Görüntüleme Teknolojilerinin Gelişi (2000’lerin başı)
– Optik Koherens Tomografi’nin (OCT) Tanıtılması: OCT’nin gelişiyle birlikte, vitreus yapılarının canlı olarak görüntülenmesi mümkün hale geldi. Bu teknolojik atılım, optik diske bitişik halka şeklindeki kalıntı da dahil olmak üzere, posterior vitreusun çeşitli bileşenleri arasında daha net bir ayrım yapılmasına olanak sağladı.
• Sweept-Source OCT ile Ayrıntılı Karakterizasyon (2013)
– Itakura ve ark. Yayın: 2013 yılında, Itakura ve meslektaşları posterior prekortikal vitreus cebini görselleştirmek için swept-source OCT kullandılar. Çalışmaları, optik diskin yakınındaki Cloquet kanalının genişlemesinin ayrıntılı bir anatomik karakterizasyonunu sağladı; bu, günümüzde yaygın olarak Martegiani alanı olarak anılır ve bazı bağlamlarda Martegiani halkası olarak tanımlanır.
• En Face Görüntüleme ile İyileştirme (2018)
– Park ve diğerleri tarafından yapılan nicel analiz: 2018’de, Park ve ortak yazarlar, posterior vitreus yapılarının morfolojisini ölçmek ve analiz etmek için en face OCT görüntülemeyi kullanarak daha fazla ilerleme kaydettiklerini bildirdiler. Bu çalışma, Martegiani alanının şeklini (genellikle dikey-oval) ve optik disk ile mekansal ilişkisini ayrıntılı olarak açıklayarak, bu alanın belirgin bir anatomik ve klinik açıdan önemli bir varlık olarak tanınmasını destekledi.
• Çağdaş Klinik Entegrasyon (2010’ların Sonlarından Günümüze)
– Terapötik Uygulamalar: Klinik topluluk, gelişmiş görüntüleme üzerine inşa ederek, bu anatomik içgörüleri tedavi stratejilerine entegre etti. Örneğin, lazer vitreolizi, Martegiani halkasıyla ilişkili olanlar da dahil olmak üzere vitreus opaklıklarından kaynaklanan semptomatik uçuşan cisimleri hedeflemek için kullanılmıştır ve bu anatomik dönüm noktasının vitreoretinal arayüz bozukluklarının yönetimindeki pratik önemini göstermektedir.
İleri Okuma
- Mehta, A., Park, S. C., Liebmann, J. M., & Ritch, R. (2012). Arcuate scotoma associated with traction at the optic disc: Implications of vitreous condensation at Martegiani’s ring. Ophthalmology, 119(8), 1592–1598.
- Itakura, H., Kishi, S., Li, D., & Akiyama, H. (2013). Observation of posterior precortical vitreous pocket using swept-source optical coherence tomography. Investigative Ophthalmology & Visual Science, 54(9), 3102–3107.
- Park, J. W., Lee, J. E., & Pak, K. Y. (2018). Posterior vitreous structures evaluated by swept-source optical coherence tomography with en face imaging. Korean Journal of Ophthalmology, 32(5), 376–381.
- Brasse, K. (2023). Floaters due to the Weiss ring (also known as Martegiani ring) and its treatment with laser vitreolysis. Floater-Vitreolysis.net. Retrieved from https://www.floater-vitreolysis.net/floaters/different_types_of_floaters/weiss_ring/index.html
