Mastürbasyon: Yapılandırılmış Bir Genel Bakış

1. Etimoloji:
“Mastürbasyon” terimi kökenleri konusunda tartışmalara yol açmıştır ve iki temel hipotez vardır:

  • Latince “masturbor”: manus (el) ve turbō (rahatsız etmek/harekete geçirmek) kelimelerinden türemiştir ve daha sonra Fransızca masturbation kelimesine dönüşmüştür.
  • Alternatif Teori (“manustupratio”): manus (el) ve stuprum (kirletme/zina) kelimelerini birleştirir. Bu ortaçağ türetmesi bilim insanları tarafından daha az olası kabul edilir.
    Modern etimologlar sıklıkla masturbari kelimesinin mas (erkek) ve turbare (rahatsız etmek) kelimelerinden türemiş olabileceğini öne sürerler, ancak fikir birliği hala belirsizliğini korumaktadır.

2. Tanım ve Türler:

  • Otoseksüel Mastürbasyon: Genellikle eller veya nesneler (örneğin seks oyuncakları) kullanılarak cinsel tatmin için yapılan tek başına genital uyarım. En yaygın biçim.
  • Eşli Mastürbasyon: Bir eşle karşılıklı veya gözlemlenen uyarım, yakınlığı veya uyarılmayı artırır. Cinsel özerkliği korur ancak paylaşılan etkileşimi içerir.

3. Önem:

  • Bireysel Uygulama: Bir eş olmadan cinsel keşif ve doruk noktasına ulaşmaya izin verir, genellikle özgürleştirici, kuralsız bir deneyim olarak görülür.
  • Sosyal/İlişkisel Rol: Eşli ortamlarda yakınlık kurmak, fantezileri keşfetmek veya libidodaki eşitsizlikleri gidermek için kullanılır.

4. Tıbbi Perspektifler:

  • Sağlık Faydaları:
    • Sağlıklı cinsel gelişimin bir parçası; fiziksel zarara dair kanıt yok.
    • Çalışmalar düzenli erkek mastürbasyonunun prostat kanseri riskini düşürebileceğini öne sürüyor (örn. 2003 BJU International çalışması sık boşalmayı azaltılmış riskle ilişkilendiriyor).
  • Patolojik Bağlamlar:
    • Günlük hayatı bozarsa (örneğin, hiperseksüalite) zorlayıcı olarak sınıflandırılır.
    • Kamusal mastürbasyon yasal/etik yasaklar (uygunsuz teşhir) kapsamına girer.

5. Kültürel ve Tarihsel Bağlam:

  • Tarihsel olarak damgalanmış (örneğin, 18. yüzyıl “mastürbasyon deliliği” mitleri), artık tıbbi ve seks pozitif söylemlerde büyük ölçüde normalleştirilmiştir.

Temel Açıklamalar:

  • Otoseksüel ve Solo: “Otoseksüel” daha az yaygın bir terimdir; “solo mastürbasyon” yaygın olarak anlaşılmaktadır.
  • Tıbbi Konsensüs: Güncel araştırmalar mastürbasyonun iyi huylu veya faydalı olduğunu, patolojik vakaların yalnızca sıklığa değil, zorlayıcılığa veya yasal ihlallere bağlı olduğunu desteklemektedir.


Keşif

Tarih Öncesi ve Antik Kökenler

Araştırmalar, mastürbasyonun binlerce yıldır insan davranışının bir parçası olduğunu ve bilinen en eski tasvirlerin MÖ 4. binyıla dayandığını göstermektedir. Arkeolojik çalışmalarda keşfedilen Malta adasındaki bir tapınak alanından bir kil heykelcik, mastürbasyon yapan bir kadını tasvir etmektedir ve bu, erken insanların bu davranışın farkında olduğunu ve muhtemelen uyguladığını göstermektedir. Ayrıca, psikolojik analizlerde belirtildiği gibi, tarih öncesi mağara resimleri benzer aktiviteler göstermektedir ve bu da kültürler arasında uzun süredir var olduğunu göstermektedir (Psychology Today – Mastürbasyonun Kısa Tarihi).

Antik medeniyetlerin çeşitli görüşleri vardı ve mastürbasyonu genellikle dini veya sosyal önemle iç içe geçirmişlerdi. Sümer’de, MÖ 2500 civarında, metinler mastürbasyonu, sürtünme için demir cevheri ile puru yağı gibi maddeler kullanarak cinsel gücü artırma yöntemi olarak tanımlıyor ve pratik bir kabulü yansıtıyor. Antik Mısır’da mastürbasyon, tanrı Atum’un evreni kendi kendini uyararak yarattığına inanılan ve firavunların doğurganlık ritüellerinin bir parçası olarak her yıl Nil’e ritüel olarak mastürbasyon yaptığı yaratılış mitleriyle ilişkilendirilmişti (Psychology Today – Mastürbasyonun Kısa Tarihi). Buna karşılık, MÖ 4. yüzyıl civarındaki antik Yunanlılar mastürbasyonu uygar olmayan, sadece köleler, barbarlar ve kadınlar için uygun bir şey olarak görüyordu ve filozof Sinopeli Diogenes’in alenen mastürbasyon yapması skandal olarak kabul ediliyordu.

Stigmanın Yükselişi: 18. ve 19. Yüzyıllar

18. yüzyıl, Londra’da Onania, or the Heinous Sin of self-Pollution adlı kitabın 1716’da yayınlanmasıyla başlayan damgalamaya doğru önemli bir kaymaya işaret ediyordu. Bu broşür, İncil’deki Onan hikayesinden türetilen “onanizm” terimini tanıttı ve 60’tan fazla baskısı yayınlanarak Batılı tutumları etkileyen korkunç fiziksel ve ahlaki sonuçlar konusunda uyardı. 1743’te Samuel Johnson’ın bir arkadaşı olan Robert James, tıbbi korkuları pekiştiren Tıbbi Sözlüğünde mastürbasyonun “iğrenç sonuçlarını” tanımladı (Psychology Today – Mastürbasyonun Kısa Tarihi). 1760’a gelindiğinde, Samuel-Auguste Tissot’nun L’Onanisme adlı eserinde mastürbasyondan kaynaklanan semen kaybının bozukluklara yol açtığı, tıbbi düşünceyi derinden etkilediği ve yaygın bir korkuya yol açtığı iddia ediliyordu.

    Bu damgalanma 19. yüzyılda, Benjamin Rush gibi figürlerin 1812’de mastürbasyonu akıl hastalığıyla ilişkilendirip bunu mani nedeni olarak tanımlaması ve Jean Esquirol’un 1838’de Des Maladies Mentales adlı eserinde bunu bilinen bir delilik nedeni olarak ilan etmesiyle yoğunlaştı. Ellen G. White 1870’te mastürbasyondan kaynaklanan hastalıklar konusunda uyarıda bulundu ve Mark Twain 1879’da toplumsal gerginlikleri yansıtarak bunu mizahi bir şekilde eleştirdi . ABD ve İngiltere’de rutin yenidoğan sünneti, iffet kemerleri ve elektrik şoku cihazları gibi önleyici tedbirler benimsendi ve dönemin aşırı tepkileri vurgulandı .

    Değişen Perspektifler: 20. Yüzyıldan Günümüze

    20. yüzyılda, Sigmund Freud’un 1905 tarihli Üç Cinsellik Kuramı Üzerine Deneme adlı eseriyle başlayarak, mastürbasyonu çocukluk cinselliğinin bir parçası olarak ele alarak, bağımlılık yaratan davranışlarla ilişkilendirerek, yine de bir miktar damga taşıyarak, kabul görmeye doğru kademeli bir kayma görüldü. 1910’da Viyana psikanalitik çevresi etkilerini tartıştı, ancak yayın bastırıldı, bu da devam eden bir tartışma olduğunu gösteriyor. 1914’te Robert Baden-Powell, izcileri buna karşı uyardı ve fiziksel aktivite önerdi, ancak 1930’da F. W. W. Griffin, H. Havelock Ellis’in Tissot’un öncüllerini sorgulayan 1897 tarihli çalışmasına atıfta bulunarak bunu “doğal bir gelişim aşaması” olarak adlandırdı.

    20. yüzyılın sonlarında, Joycelyn Elders’ın 1994’te mastürbasyon eğitimini savunmasıyla devam eden ilerleme görüldü ve bu, ABD Baş Cerrahı görevinden istifa etmesine yol açtı ve devam eden tartışmalara ışık tuttu. 1990’larda, Abd al-Aziz bin Baz gibi bazı dini figürler, bunun sağlık sorunlarına yol açtığını iddia ederek ısrarlı bir muhalefet gösterdi. Daha yakın zamanda, 2018/2024’te Stephanie Theobald’ın Sex Drive gibi eserleri kadın mastürbasyonuna odaklandı, Elders ve Betty Dodson gibi öncülerle röportajlar yaptı ve kadın cinselliğine artan ilgiyi yansıttı.

    Evrimsel Bakış Açısı

    Evrimsel biyoloji araştırmasının mastürbasyonun kökenini maymunlar ve insansı maymunların ortak atasında 40 milyon yıl öncesine, insanlardan önceye dayandırdığını ve bunun eski, evrimleşmiş bir özellik olduğunu öne sürdüğünü belirtmekte fayda var (Mastürbasyonun kökeni 40 milyon yıl önce primatlara kadar uzanıyor | Evrim | The Guardian). Bu, derin biyolojik kökleri için bir bağlam sağlıyor, ancak araştırma insan belgelerine odaklanıyor.


      İleri Okuma

      Click here to display content from YouTube.
      Learn more in YouTube’s privacy policy.