Etimoloji kökeni: (Ana Hint-Avrupa kökü * per- (1) ‘ileri,’ bu nedenle ‘sayesinde, ila/ile’) + donare ‘hediye vermek,’ (donum ‘hediyesi). AHA * donum ‘hediyesi,’ kök * do– ‘vermek. ‘
Vulgar Latin * perdonare ‘yürekten vermek, affetmek,’ →Ortaçağ Latin perdonum → Eski Fransız, pardoner, pardon; bağışta bulun; bağışla’ (11yy., Modern Fransız bağışçı), ‘bağışta bulunmak, affetmek’ → Pardoun, ‘papalık hoşgörü, günahların affedilmesi veya kötülük’.
- 13 yy. ‘Cezalandırılmadan bir suçun geçmesi’ anlamına gelir.
- Anglo-Fransızca’da 14. yüzyılda aynı zamanda kesinlikle dini anlamda; ‘Medeni olmayan veya ceza gerektiren bir suçtan dolayı af; ceza veya yükümlülükten kurtulma’ duygusu olarak kullanılmıştı.
- 1540’lı yıllardan itibaren zayıf bir ‘küçük hata için mazeret’ duygusu oluşmuştur. Affetmek için yalvarmak 1640’lardır.
The Pardon at Kergoat (1891), Jules Breton
Bu ismin fiil olarak kullanılması 15. yüzyılın ortalarına dayanır.
I grant you pardon,’ said Louis XV to Charolais, who, to divert himself, had just killed a man; ‘but I also pardon whoever will kill you.’
‘Sana af dilerim,’ dedi Louis XV kendini yönlendirmek için bir adamı öldüren Charolais’e; ‘ama ben seni kim öldürürse affederim.’
Marquis de Sade, “Philosophy in the Bedroom”
