“Amoksisilin” ismi kimyasal yapısından ve ampisilin ile olan ilişkisinden türetilmiştir. “am-” ön eki moleküler yapısında bulunan amino grubuna, “oxi” yapıdaki oksijen atomuna atıfta bulunur ve “-cillin” penisilin tipi antibiyotiklerin adlandırılmasında kullanılan yaygın bir son ektir.

Yaygın olarak kullanılan bir antibiyotik olan amoksisilin, aminopenisilin grubunun bir parçasıdır ve daha geniş β-laktam antibiyotikler sınıfına aittir. 1972 yılında kullanıma sunulmuş ve 1977 yılında klinik kullanım için onay almıştır. Günümüzde, Amoxibeta®, Amoxypen®, Azillin® ve Ospamox® gibi çeşitli ticari isimler altında mevcuttur. Bu antibiyotik, tabletler (film kaplı ve dağılabilir), süspansiyon hazırlama için tozlar veya granüller, infüzyon, enjeksiyon preparatları ve bir veteriner ürünü olarak dahil olmak üzere çeşitli şekillerde uygulanabilir. Amoksisilin, β-laktamaz üreten bakterilere karşı etkinliğini artırmak için 1983 yılında piyasaya sürülen Augmentin® markası ve diğer jenerik isimler altında klavulanik asit ile kombinasyon halinde mevcuttur.

Farmakolojik Profil ve Etki Mekanizması

Kimyasal olarak amoksisilin, C₁₆H₁₉N₃O₅S moleküler formülüne ve 365,40 g/mol molekül ağırlığına sahip yarı sentetik bir aminopenisilindir. Oral dozaj formlarında amoksisilin trihidrat (Amoksisilin 3H₂O) ve parenteral formlarda amoksisilin sodyum olarak bulunur. Oral form beyaz, kristal bir tozdur, suda az çözünür, parenteral form ise oldukça higroskopiktir ve suda kolayca çözünür. Amoksisilin asidik ortamlarda stabildir, bu da onu gastrointestinal sistemde iyi emildiği oral uygulama için uygun hale getirir.

Amoksisilin bakterisidal etkisini bakteri hücre duvarı sentezini inhibe ederek gösterir. Bakteriyel hücre duvarının temel bir bileşeni olan peptidoglikan sentezinde yer alan transpeptidazları spesifik olarak hedefler ve inhibe eder. Bu inhibisyon hücre lizisine ve ölümüne yol açar, özellikle gram-pozitif bakterilere ve Enterobacteriaceae gibi bazı gram-negatif patojenlere karşı etkilidir. Bununla birlikte, amoksisilin β-laktamazlar tarafından parçalanmaya duyarlı olduğundan, aktivite spektrumunu genişletmek için genellikle bir β-laktamaz inhibitörü olan klavulanik asit ile birleştirilir. Klavulanik asit bir “intihar inhibitörü” gibi davranır, enzime geri dönüşümsüz olarak bağlanır ve kendi başına zayıf antibakteriyel etkilere sahip olmasına rağmen amoksisilini inaktivasyondan korur.

Klinik Endikasyonlar ve Dozaj

Amoksisilin çeşitli bakteriyel enfeksiyonları tedavi etmek için yaygın olarak kullanılmaktadır. Genellikle akut bakteriyel rinosinüzit, akut bronşit ve orta kulak iltihabı gibi solunum yolu enfeksiyonlarının yanı sıra streptokok anjini için reçete edilir. Ayrıca idrar yolu enfeksiyonları, cilt enfeksiyonları, gastrointestinal enfeksiyonlar ve bazı jinekolojik enfeksiyonların tedavisinde de etkilidir. Ayrıca, amoksisilin kombinasyon tedavisinde Helicobacter pylori’nin eradikasyonunda, Lyme borreliosis, endokardit profilaksisi ve hamilelik sırasında sistit tedavisinde kullanılır.

Amoksisilinin tipik dozu yaşa ve kiloya göre değişir. Çocuklar için önerilen doz günde 2-3 kez uygulanan 30-60 mg/kg vücut ağırlığıdır. Gençlerde ve yetişkinlerde dozaj genellikle 1500-2000 mg/kg vücut ağırlığıdır ve yine günde 2-3 kez alınır. İlaç, gastrointestinal toleransı ve emilimi artırmak için, özellikle pediatrik hastalar için yaygın olarak hazırlanan süspansiyon formlarında, yemek başlangıcında alınmalıdır.

Pediatrik Doz (Çocuklar)

Yenidoğanlar (0-3 ay)

Hafif ila Orta Dereceli Enfeksiyonlar: 12 saatte bir bölünmüş olarak 20-30 mg/kg/gün.
Şiddetli Enfeksiyonlar: 8-12 saatte bir bölünmüş olarak 50 mg/kg/gün’e kadar.Bebekler ve Çocuklar (3 ay – 12 yaş)

  • Hafif ila Orta Dereceli Enfeksiyonlar: Günde 2-3 doza bölünmüş olarak 20-40 mg/kg/gün.
  • Şiddetli Enfeksiyonlar: Günde 2-3 doza bölünmüş 40-90 mg/kg/gün.
  • Otitis Media (Orta Kulak Enfeksiyonu): 10 gün boyunca günde 2 doza bölünmüş 80-90 mg/kg/gün.

Ergen ve Yetişkin Dozajı (12 yaş ve üzeri)

Standart Dozaj

Hafif ila Orta Dereceli Enfeksiyonlar: Her 8 saatte bir 500 mg veya her 12 saatte bir 875 mg.
Şiddetli Enfeksiyonlar: Her 12 saatte bir 875 mg veya her 8 saatte bir 500 mg.

Özel Durumlar

Streptokokal Farenjit (Strep Boğaz): 10 gün boyunca günde 2 doza bölünmüş olarak 50 mg/kg/gün (1000 mg’a kadar).
Pnömoni: Her 8 saatte bir 500 mg veya her 12 saatte bir 875 mg.
H. pylori Eradikasyonu: Günde iki kez 1 g, genellikle klaritromisin ve proton pompası inhibitörü gibi diğer ilaçlarla birlikte, tipik olarak 10-14 gün boyunca.

Dozajla İlgili Hususlar

  • Böbrek Yetmezliği: Böbrek sorunları olan hastalar için dozajın, tipik olarak dozlar arasındaki aralığın uzatılmasıyla ayarlanması gerekebilir.
  • Kiloya Dayalı Dozlama: Çocuklar için dozlama genellikle kiloya göre yapılır. Doğru dozu hesaplamak için doğru kiloyu kullanmak önemlidir.
  • Maksimum Günlük Doz: Çocuklar için önerilen maksimum günlük doz, tedavi edilen duruma bağlı olarak genellikle 2-3 gram civarındadır.

Uygulama İpuçları

  • Yemekle Birlikte: Amoksisilin yemekle birlikte veya yemeksiz alınabilir, ancak yemek başlangıcında alınması emilimi artırabilir ve gastrointestinal yan etkileri azaltabilir.
  • Kursun Tamamlanması: Antibiyotiğe dirençli bakterilerin gelişmesini önlemek için semptomlar iyileşse bile amoksisilin kürünün tamamlanması önemlidir.

Özel Popülasyonlar

  • Gebelik dönemi: Amoksisilin hamilelikte genellikle güvenli kabul edilir, ancak dozaj bir sağlık uzmanına danışılarak dikkatli bir şekilde yönetilmelidir.
  • Yaşlılar: Böbrek yetmezliği olmadığı sürece yaşlı hastalar için genellikle özel bir doz ayarlaması gerekmez.

Kontrendikasyonlar ve Etkileşimler

Amoksisilin, penisilinlere veya sefalosporinlere karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen kişilerde ve daha önce tedavi sırasında sarılık veya karaciğer bozukluğu gelişenlerde kontrendikedir. Hastalar diğer ilaçlarla potansiyel etkileşimler konusunda bilgilendirilmelidir. Örneğin, probenesid amoksisilinin böbreklerden atılımını inhibe ederek yarılanma ömrünü uzatır. Amoksisilin ayrıca bağırsak florası üzerindeki etkisi nedeniyle oral hormonal kontraseptiflerin etkinliğini azaltabilir. Diğer olası etkileşimler digoksin, allopurinol ve K vitamini antagonistlerini içerir.

Yan Etkiler

Amoksisilinin yaygın yan etkileri arasında ishal, bulantı ve kusma gibi gastrointestinal rahatsızlıklar ve hafif deri döküntüleri yer alır. Nadir durumlarda, 10.000 kişiden 1’inden azını etkileyen, hastalar ağızda veya genital bölgede mantar enfeksiyonları, sinirlilik, anksiyete, davranış değişiklikleri, hiperaktivite, nöbetler, baş dönmesi, uykusuzluk, oral veya lingual ülserler, siyah kıllı dil, dişlerde renk değişikliği (özellikle süspansiyon formları kullanan çocuk hastalarda) ve kristalüri (idrarda kristallerin ortaya çıkması) yaşayabilir.

Tarih

  • 1941: Alexander Fleming tarafından 1928 yılında penisilinin keşfi ilk β-laktam antibiyotiklerin geliştirilmesine yol açtı. Penisilin G klinik kullanıma sunuldu ve bu da diğer β-laktam antibiyotiklerin keşfi ve geliştirilmesi için kapıyı açtı.
  • 1958: İngiliz ilaç şirketi Beecham (şu anda GlaxoSmithKline’ın bir parçası), doğal penisilinlerden daha stabil ve daha geniş bir aktivite spektrumuna sahip yarı sentetik penisilinler geliştirmek için bir program başlattı. Bu, amoksisilinin öncüsü olan ampisilinin keşfini de içeriyordu.
  • 1961: Geniş spektrumlu bir penisilin olan ampisilin tanıtıldı. Ağızdan alınabilen ilk yarı sentetik penisilindi ve ağızdan alınan diğer β-laktam antibiyotiklerin önünü açtı.
  • 1964: Ampisilinin bir türevi olan amoksisilinin kimyasal yapısı ilk kez Beecham’daki bilim insanları tarafından sentezlendi. Amoksisilin, ampisilin ile görülen oral emilimi ve gastrointestinal toleransı iyileştirirken geniş spektrumlu aktivitesini koruyacak şekilde tasarlandı.
  • 1969: Amoksisilinin Beecham tarafından geliştirilmesi ve patentinin alınması, başarılı denemeleri takiben gelişmiş etkinlik ve stabilitesini doğruladı.
  • 1972: Amoksisilin ilk kez ticari olarak kullanıma sunuldu. Çeşitli bakteriyel enfeksiyonlara karşı etkinliği ve daha iyi gastrointestinal tolerans nedeniyle hasta uyumunu artırması nedeniyle hızla yaygın olarak kullanılan bir antibiyotik haline geldi.
  • 1977: Amoksisilin Amerika Birleşik Devletleri ve diğer ülkelerde tıbbi kullanım için onaylandı. Süspansiyon formunda bulunması nedeniyle, özellikle çocuklar için olmak üzere, dünya çapında en çok reçete edilen antibiyotiklerden biri haline geldi.
  • 1983: Amoksisilin ile klavulanik asit kombinasyonu (Augmentin® olarak pazarlanmaktadır) piyasaya sürüldü. Bir β-laktamaz inhibitörü olan klavulanik asit, amoksisiline karşı bakteriyel dirence karşı koymak için eklenmiş ve β-laktamaz üreten bakterilere karşı aktivite spektrumunu önemli ölçüde genişletmiştir.

İleri Okuma

  • Brown, A. (2015). Antibiotic Essentials. Jones & Bartlett Learning.
  • Rang, H. P., Dale, M. M., Ritter, J. M., & Flower, R. J. (2016). Rang & Dale’s Pharmacology (8th ed.). Elsevier.
  • Goodman, L. S., & Gilman, A. (2017). Goodman & Gilman’s: The Pharmacological Basis of Therapeutics (13th ed.). McGraw-Hill Education.
  • British National Formulary (BNF). (2023). Amoxicillin. BMJ Group and Pharmaceutical Press.

Click here to display content from YouTube.
Learn more in YouTube’s privacy policy.