1. Tanım ve Üretim Süreci
Koruk suyu (uluslararası literatürde verjuice), Vitis vinifera üzüm salkımlarının henüz olgunlaşma eşiğine (≈ 50–70 Gün Çiçeklenme Sonrası) ulaşmadan toplanıp preslenmesiyle elde edilen, fermente edilmemiş, yüksek asitli bir meyve suyudur. Üretim hattı kabaca (i) hasat → (ii) yıkama ve sap ayıklama → (iii) kırma‑ezme → (iv) pnomatik presleme → (v) tortudan ayırma/süzme → (vi) %85 °C × 15 s pastörizasyon veya soğuk‑filtreden geçirme → (vii) asetik oksidasyonun engellenmesi için inert dolum adımlarından oluşur. Endüstriyel ölçekte, partikül yükünü azaltmak için bentonit/pektinaz uygulaması ve bulanıklığı düşürmek amacıyla 0.45 µm membran filtrasyonu yaygındır.

2. Tarihsel Arka Plan ve Kültürlerarası Kullanım
Arkeobotanik veriler, koruk suyunun kökenini Akdeniz havzası ile İran Platosu’na yerleştirir; Farsça âb‑ğûreh, Levanten mutfaklarında husroum ve Orta Çağ Fransız mutfağında “vert jus” adlarıyla anılmıştır. Osmanlı saray mutfak defterlerinde 15. yüzyıldan itibaren meyane soslarının ekşitici bileşeni olarak kayda geçmiştir. Modern dönemde ise iklim değişikliğine bağlı yüksek pH sorununa karşı sıcak bölge şarapçılığında doğal asitleyici olarak yeniden popülerlik kazanmıştır.
3. Kimyasal ve Beslenme Özellikleri
3.1 Organik Asit ve pH
Çeşit‐kaynaklı dalgalanmalara karşın tipik pH 2.2 – 2.7, titre edilebilir asitlik (TA) 30 – 60 g L⁻¹ tartarik asit eşdeğeri, şeker (TSS) 4 – 8 °Brix düzeyindedir. Manjari Kishmish ve Thompson Seedless varyetelerinden hazırlanan örneklerde pH 2.35 – 2.57 aralığı rapor edilmiştir.
3.2 Fenolik Profil ve Antioksidan Kapasite
Toplam fenolikler 300 – 600 mg GAE L⁻¹; başlıca bileşikler galik, kaftarik ve kafeik asitler ile (+)‑kateşin, epikateşin ve kuersetin glikozittir. DPPH ve FRAP testlerinde olgun üzüm suyuna göre daha yüksek radikal süpürücü aktivite sergiler.
3.3 Makro‑Mikro Besin Ögeleri
Düşük enerjili (≈ 70 kcal L⁻¹) yapısı, malat/tartarat tampon sistemi, potasyum (≈ 800 mg L⁻¹) ve iz minerallerle desteklenir. Protein ve yağ iz miktardadır; sodyum düzeyi, tuz ilavesi yapılan geleneksel formülasyonlarda yükselir.
3.4 Duyusal Özellikler
Yüksek titratable asitlik keskin ekşilik, düşük Brix ise “yeşil elma/çimensi” aromaların algılanmasına yol açar. Konsomatör ve duyusal panel çalışmalarında korukla asitlendirilmiş şarap veya turşu ürünlerinin geleneksel sirke/limon asitlendirmesinden istatistiksel olarak ayırt edilemediği gösterilmiştir.
4. Sağlığa İlişkin Bulgular
4.1 Antioksidan ve Antiinflamatuvar Etkiler
İn vitro ve hayvan modellerinde, koruk suyu uygulaması lipid peroksidasyon belirteci MDA’yı baskılayıp toplam antioksidan kapasiteyi yükseltmiştir. Polifenoller Nrf2 yolunu aktive ederek hücresel redoks dengesini korur.
4.2 Kardiyovasküler Sistem
Derleme çalışmaları, 4–8 mL kg⁻¹ gün‑¹ dozlarında sistolik kan basıncını düşürme, endotelyal NO üretimini artırma ve okside LDL birikimini azaltma yönünde ön kanıtlar sunmuştur. Yüksek dozlarda LDL kolesterolü yükselttiğine dair çelişkili bulgular da mevcuttur; bunlar muhtemelen oksalik‑tartarik asit fazlalığının hepatik lipoprotein metabolizmasına etkisinden kaynaklanmaktadır.
4.3 Glisemik ve Ağırlık Yönetimi
Düşük glisemik yük ve asidik matriks gastrik boşalmayı yavaşlatarak kısa süreli tokluk sağlar; ancak insan müdahale çalışmalarının sayısı sınırlıdır. Kontrolsüz diyabetlilerde postprandiyal glisemiyi hafif yükselttiği gözlenmiştir
4.4 Onkolojik Potansiyel
Fenolik türevlerin in vitro kolorektal ve meme kanseri hücre hatlarında antiproliferatif etkileri bildirilmekle birlikte klinik veri yoktur.
4.5 İmmün Modülasyon
2024 tarihli bir akuakültür modelinde diyetle verilen koruk suyunun mukozal bağışıklığı ve lökosit sayısını olumlu etkilediği rapor edilmiştir; insan fizyolojisine ekstrapolasyon için yeni çalışmalar gereklidir.
4.6 Araştırma Sınırlamaları
Çalışmaların çoğu kısa süreli hayvan denemesi ve in vitro dizaynlıdır; randomize kontrollü insan denemeleri azdır ve metodolojik heterojenlik yüksektir.
5. Gastronomik ve Teknolojik Uygulamalar
- Asit düzenleyici: Sıcak iklim şaraplarında %11–17 v/v koruk suyu ilavesi pH’ı 4.16’dan 3.60’a çekerek mikrobiyal stabiliteyi ve duyusal tazeliği korur.
- Mutfak kullanımı: Dolma‑zeytinyağlı sosları, salata/vinaigrette, marine, turşu ve kokteyllerde limon‑sirke alternatifi.
- Düşük alkollü ürün geliştirme: Şaraptaki fermentabl şekerin bir kısmının koruk suyu ile değiştirilmesi 1.1 % v/v’lik doğal alkol düşüşü sağlayabilir.
- Sürdürülebilirlik: Salkım seyreltmesiyle atılan yeşil üzümlerin katma değerli değerlendirilmesi, bağcılık karbon ayak izini azaltır.
6. Güvenlik, Kontrendikasyonlar ve Önerilen Tüketim
- Diş minesinde erozyon: pH < 2.7 ürünler emaye demineralizasyon riskini artırır; pipetle tüketim ve sonrasında suyla çalkalama önerilir.
- Gastroözofageal reflü ve gastrit: Yüksek asitli içecekler semptomu alevlendirebilir.
- Böbrek fonksiyonu: Tartarat ve potasyum yükü nedeniyle ileri evre böbrek yetmezliğinde sınırlama gerekir.
- Diyabet: Şeker eklenmemiş formül 250 mL porsiyonunda ≈ 10 g fruktoz içerir; kan şekeri takibi şarttır.
- Güvenli porsiyon: Sağlıklı bireyler için günde ≤ 250 mL (≈ 1 bardak) pratik olarak güvenli kabul edilir.
Keşif
1. Üzümün Evcilleştirilmesi ve Erken Kullanımlar (MÖ ~6000–2000)
- Neolitik Anadolu ve Mezopotamya
– Yaklaşık MÖ 6000’lerde, Anadolu’nun kuzeybatı ve Güney Kafkasya’daki ilk tarım toplumları, Vitis vinifera yaban üzümünü evcilleştirmeye başladı.
– Mezopotamya çivi yazılı tabletlerinde, “ekşi şıra” anlamına gelen terimler (ör. Sümerce ke-med, Akadca sikaru) üzümün mayalanmadan önce fermantasyona fırsat verilmeden tüketildiğine işaret eder. - Mısır ve Doğu Akdeniz
– MÖ 3000 dolayında Eski Mısır papirüslerinde, yemekleri lezzetlendirmek için erken üzüm şıralarının kullanıldığı, hatta hekimlik reçetelerinde “taze üzüm suyu”nın sindirime yardımcı bir tonik olarak önerildiği görülür.
2. Antik Yunan ve Roma’ya Geçiş (MÖ 8. yüzyıl – MS 4. yüzyıl)
- Yunan Kültürü
– Homeros’un İlyada ve Odesa’sında “keskin üzüm şırası” ndan söz edilir. Bu kullanım, yemekleri tuzlu ve yağlı tatlardan dengeleyecek asidik bir unsur olarak görülmüştür.
– Hipokrat’ın tıbbî metinlerinde, koruk şırası “mideyi uyarıcı ve serbest akıntıları artırıcı” bir içecek olarak tanımlanır. - Roma İmparatorluğu
– Cato’nun De Agri Cultura (MÖ 160) ve Columella’nın De Re Rustica (MS 1.) adlı çiftçilik kılavuzlarında, “acetum viride” (“yeşil sirke”) adı altında koruk suyu üretimi tarif edilir. Roma mutfağında koruk suyu, soslarda (salsae) ve marine kültüründe yaygınca kullanılmıştır.
3. Orta Çağ İslam Dünyası ve Pers Etkisi (7. – 13. yüzyıl)
- Abbâsî Endülüs’ü ve Bağdat
– İslam coğrafyasında, “amarīd” veya “asib” adıyla anılan koruk benzeri sular, Arap tıp kitaplarında mukoza yatıştırıcı ve iştah açıcı olarak yer alır.
– Endülüs mutfağında El‑Beyrûnî ve El‑Ramâhî gibi kimyager‑hekimler, üzümün olgunlaşma sürecini yöneterek ideal asit‑şeker dengesini yakalamaya çalışmışlardır. - Selçuklu ve Anadolu Beylikleri
– 11. yüzyılda İran kaynaklı bahçe eğitimi (srotbat) metinleri, üzüm bağlarının erken hasadı ve soğuk prosesle meyve suyunun berraklaştırılmasını detaylandırır.
4. Osmanlı Dönemi’nde Yaygınlaşma (14. – 19. yüzyıl)
- Divan Edebiyatı ve Saray Mutfağı
– 16. yüzyıl mutfak risalelerinde “ezilmiş koruk suyu” (şerbet‑i koruk) saray sofralarında ekşi ve serinletici bir meşrubat olarak sunulmuş, hem tıbbi hem de lezzet amaçlı rağbet görmüştür.
– Şerbetçiler, içine gül suyu, tarçın ve karanfil ekleyerek yöresel varyasyonlar geliştirmiş; Bursa, İznik, Manisa gibi üzüm merkezlerinde bölgesel tarifler kodifiye edilmiştir. - Ticaret ve İhracat
– 18. yüzyılda Venedik, Cenova ve İzmir limanlarından yapılan küçük hacimli ihracatta, “koruk konsantresi” şekerle karıştırılmış veya kışlık stok için kavanozlanmış olarak Avrupa’ya gitmiştir.
5. Modern Dönem ve Bilimsel Rasyonalizasyon (20. yüzyıl – Günümüz)
- Biyokimyasal Analizler
– 1960’lardan itibaren üniversiteler, koruk suyunun fenolik bileşimlerini, malik asit konsantrasyonunu ve antimikrobiyal aktivitelerini analiz ederek “fonksiyonel gıda” kategorisine dahil etmeye başlamıştır.
– 2000’li yıllarda yapılan çalışmalar, koruk suyunun probiyotik destekleyici etkilerini ve antioksidan kapasitesini saptamış; iseşmeyle birlikte “doğal koruyucu” olarak gıda teknolojisinde kullanım alanları araştırılmıştır. - Endüstriyel Ölçek ve Coğrafi İşaret
– Türkiye’de Ege ve Doğu Karadeniz yörelerinde kurulan modern tesisler, soğuk ekstraksiyon, membran filtrasyon ve aseptik dolum teknolojileriyle geleneksel reçeteyi endüstriyel ölçekte üretime taşımıştır.
– 2020’lerde Aydın‑Nazilli koruk suyu coğrafi işaret tescili alarak, hem “kültürel miras” hem de “yöresel sanayi ürünü” olarak uluslararası tescili sağlamıştır.
İleri Okuma
- Shirsat K. ve ark. “Study on Quality of Verjuice Affected by Grape Types…” 2024. (ResearchGate)
- Botezatu A. “Verjus in Winemaking.” Grapevine Magazine 2025. (The Grapevine Magazine)
- Ahmadi L. ve ark. “Potential Cardio‑Protective Effects of Green Grape Juice.” 2017. (ResearchGate)
- Sousa Cruz M. A. de A. ve ark. “Insights into Grape‑Derived Health Benefits: A Comprehensive Overview.” 2024. (BioMed Central)
- Curioni A. ve ark. “Chemical and Sensory Analysis of Verjuice: An Acidic Food Ingredient…” 2017. (ResearchGate)
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.